Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
raMyteoretyczne
EdgaraMorina(1921–ś),autoraKinaiwyobraźni,nieintere-
sowałarelacjafilmuirzeczywistości,afilmuiwidza.Uważał,że
kinofaktycznieodbijarzeczywistość,alesiędotegonieogranicza.
Pozwalabowiemwidzowinacoświęcej,mianowicienauczestni-
czeniewświeciesnów.Morin,starającsięwswoichrefleksjach
odnaleźćodpowiedźnapytanie,czywkinierządzipercepcjarze-
czywistaczyteżoniryczna,doszedłdowniosku,żejestonoopar-
tenaobydwutychrodzajachlogikiodbioru.Wyjściowespostrze-
żeniabadaczabyływzasadziepodobnedoBazinowskich.Morin
takżepodkreślał,żeczłowiekposiadanaturalnąpotrzebępodwój-
ności(czegodowodząmity,wierzeniaczyfotografia,która–jak
napoczątkusądzono–miałarzekomoprzechowywaćduszęosoby
portretowanej),wynikającąbezpośredniozpragnieniaunieśmier-
telnieniawłasnegoobrazu.Stądteżwniosek,żewidzowietak
chętnieuczestnicząwprojekcjachfilmowych,ponieważwidząna
ekranieswojegosobowtóra,mogązatembyćwdwóchmiejscach
jednocześnie.Proces,któryopisujetęswoistąbilokacjęwidza
wkinie,Morinnazwałprojekcją–identyfikacją.Oileidentyfikacja
jestprocesemdosyćoczywistym,polegającympoprostunaiden-
tyfikacjizbohateramiiświatemprzedstawionym,otyleprojekcja
jestjużniecobardziejskomplikowana.Mamiejscetakżewżyciu
codziennym,nietylkowkinie;wiążesięztrzemazachowaniami:
automorfizmem(rzutowaniemnaszychcechnabohaterów,wtym
takżenazwierzęta),antropomorfizmem(rzutowaniemludzkich
cechnaprzedmioty)orazrozdwojeniem(rzutowaniemwłasnego
bytuwobszarhalucynacyjnyiobjawianiemsięsobiewpostaci
zjawynaekranie).Procesowiprojekcji–identyfikacjisprzyjająza-
biegifilmowe(ruch,zbliżenia)orazsamasytuacjaseansu(ciem-
nośćsali,unieruchomienie,bierność).
PodwalinypodopisaneprzezEdgaraMorinazagadnieniepro-
jekcji–identyfikacjistworzyłponiekądjedenzprekursorówpsy-
chologiistosowanej–zapomnianyiodkrytydopierowlatachsie-
demdziesiątychHugoMünsterberg(1863–1916).Autorrozprawy
Dramatkinowy.Studiumpsychologicznechciał,abywidzangażo-
wałsięemocjonalniewoglądanedzieło.Przejawiałniezwyklein-
