Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
deziluzyjneambicjekina
33
nieżpostmoderniści,nigdyniejestcałkowiciepełny,napewno
nienadłuższąchwilę.
Wkontekściebudowania/burzeniailuzjiwkiniewarteprzy-
toczeniasątakżepoglądybadaczkiwspółczesnejkulturyaudio-
wizualnej–MaryliHopfinger,choćprzyjmujeonapozycjędosyć
asekuracyjną.Mianowiciezauważazmianęparadygmatukinawe
współczesności,wktórejnowemediakoegzystujązesobąiwza-
jemnienasiebiewpływają,lecznieosądzajednoznacznie,żekino
współczesnesprzeciwiasięzłudnieobiektywnemureprodukowa-
niurzeczywistości:
zmieniasięaurazwiązanazfilmemopartymnareprodukcjitech-
nicznej.Znakifilmujużniemuszą,choćoczywiściemogą,bazować
naregulepodobieństwa.Funkcjaautorytetuporęczaniarealności,
takoczywistawepoceanalogowej,traciowąoczywistośćimoc.Przy
tymobrazyaudiowizualnestająsięnierówniebardziejelastyczne
ipojemneniżdotąd–aichpotencjałznaczeniowyzyskujenoweper-
spektywyiintensywność13.
Hopfingerwskazuje,żewspółczesnywidzmajużinneoczekiwa-
nia,niepotrzebujewekranowymświecieprzedstawionymrozpo-
znaćznakówodnoszącychdojegowłasnejrzeczywistości.
Cowięcej–ChristianeVoss,zajmującasięfilozofiąafektów,
twierdziwręcz,żetowłaśnieumiejętnośćodróżnieniarzeczywi-
stościodartystycznychprzedstawieńwpływananasząprzyjem-
nośćprojekcji14.Możnazatemwnioskować,żezabiegideziluzyjne
wcalenieburząpermanentniezaangażowaniawidza,awręcz
wzmacniająsatysfakcjęzoglądania.Nienależywzwiązkuztym
zakładać,żedziękiodrzuceniuwymoguimitowaniarzeczywisto-
ścikinodystansujesięodwidza–choćzpozorutakiegoefektu
13MarylaHopfinger,Film–zmianaparadygmatu,op.cit.,s.709.
14Zob.ChristianeVoss,FilmExperienceandtheFormationofIllusion:
TheSpectatoras(SurrogateBody’fortheCinema,tłum.IngaPollmanniVin-
zenzHediger,flCinemaJournal”50,nr4(2011),s.136–150,https://doi.
org/10.1353/cj.2011.0052(dostęp:2.11.2020).
