Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zjegopomocąpoznaćpsiarę?Niemaszwstydu?
–Żadnego.–Niezważającnadezaprobatęsiostry,
Danielpedantyczniestrzepnąłzgarniturupsiąsierść.
–Niewiemjednak,cotomawspólnegozmojąprośbą.
Pomyślałodziewczyniezparku,jejniebotycznie
długichnogachigładkichciemnychwłosach
związanychwkucyk,którykiedybiegła,kiwałsięjak
wahadło.Odtamtegodnia,gdyzobaczyłjąporaz
pierwszy,biegnącąjednązzielonychścieżek,które
niczympajęczasiećrozciągałysięwCentralParku,
zpędzącymprzedniąpsem,byłjakurzeczony.Jego
uwagęprzyciągnęłynietylkojejwłosyiniesamowicie
zgrabnenogi.Pociągałagopewnośćsiebie,
atakobietawyglądała,jakbyniebałasiężyciaibrała
zniegoto,conajlepsze.
Zawszelubiłporannyjogging.Aleostatniozyskał
onnowywymiar.Danielzacząłdostosowywaćporę
bieganiadoniej,chociażoznaczałotopóźniejsze
przychodzeniedopracy.Mimotegopoświęceniazjego
strony,onajakdotądnawetgoniezauważyła.Czy
togodziwiło?Tak.Wprzypadkukobietnigdynie
musiałsięzabardzostarać.Zwyklesamezwracały
naniegouwagę.Jednaktadziewczynazparku
sprawiaławrażenietakzajętejbieganiemipsem,
że–odwołującsiędowłasnejkreatywności–postanowił
sięwysilić.
Najpierwjednakmusiałdogadaćsięzjedną
zeswoichsióstr,ajaknarazienieszłomunajlepiej.
Liczył,żetrafinaHarriet,atymczasemnatknąłsię
naFliss,którabyłaznacznietrudniejszym
przeciwnikiem.
