Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iwyobrażałasobiekobietę,któraichużywa.Znówwzięła
dorękikoszulęnocną.
„Chybapowinnapasować”–pomyślała.Zdjęłaszlafrok
iwłożyłają.Właścicielkakoszulimusiałabyćodniej
wyższa,miećwiększybiustibyćjednakszczuplejsza.
Koszulaniepokojącoopięłajejciało,niespływała
swobodnie–zatrzymałasięnabrzuchuiudach,ale
wmiejscupiersiziałapustka.DrobnepiersiMonikinie
wypełniałyjejnawetwpołowie.Podciągnęłaramiączka
iprzejrzałasięwlustrze.Wyglądaładziwnie.Zwłosami
wnieładzie,bezmakijażu.Jakwtedy,gdywdzieciństwie
zakradałasiędoszafymacochyiprzymierzałajej
sukienki.Przejrzałaznówkosmetyczkę–toniki,kremy
miałyadnotację„40+”.Chociażwtymjestlepsza.
„Jeszczejestemmłodsza”–pomyślałamściwie.Szpilki
byłydobre.Tensamrozmiar.
Włożyłajeinaglepoczuła,jakbywysubtelniała.Okręciła
sięszalem,cekinypołyskiwałytajemniczo.Zrobiłapiruet.
SzpilkizaplątałysięwkoszulęiMonikaupadła,boleśnie
wykrzywiającnogę.Usłyszała,jaknocnakoszula
ztrzaskiemrozdzierasięnaplecach.
–Cholera!–krzyknęłazbóluizewstydu.–Jak
jatooddam?
„Dosyćtego”–postanowiła.„Oświadczęsię
Krzysztofowi.Niezostanęstarąpannąprzebierającąsię
wcudzeciuchy”.
Całejejmieszkaniewydawałosiębrzydkim
opakowaniemdlapięknychrzeczytajemniczejkobiety.
Alemenelznaprzeciwkazniknął.
„Dobryznak!”–pomyślałaMonikaizaczęłaplanować
zaręczyny.
PotygodniuplanówiprzygotowańMonikaprzystroiła
całemieszkaniewrzosamiiświecami.Byłopięknie
ifioletowo.Biurkouprzątniętezlicznychksiążek,gazet
