Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
CzęśćI.Teoretycznepodstawyasertywności
jestwięc–wedługautorów–„osobąpełną”,któraczerpieswojąsiłęipoczucie
bezpieczeństwazszacunkudowłasnejosoby.
PodobnestanowiskoreprezentujeJ.Ferguson(1999,s.10),wyjaśniając,że
asertywnośćtoszacunekdlasamegosiebie,którypozwalajednostcenaformu-
łowaniewłasnychpotrzebioczekiwańwobecinnychludzi,atakżeprzeświad-
czenieokoniecznościszanowaniaprawainnychludzidowyrażaniaswoich
potrzeb.
Szacunekdosamegosiebiejestteżpodstawądefininiowaniaasertywności
dlaN.BrandenaorazS.ReesaiR.S.Grahama.N.Branden(1998,s.133–135)
rozumieasertywnośćjakoszanowaniewłasnychpragnień,potrzebiwartości
orazposzukiwaniewłaściwychformwyrażaniaichwżyciucodziennym,atakże
gotowośćstawaniawewłasnejobronie,otwartebyciesobąitraktowaniesiebie
zszacunkiemwewszystkichrelacjachzludźmi.S.ReesiR.S.Graham(1999,
s.15)podająnatomiast,żeasertywnośćnależyrozumiećjako„zasadniczeprze-
świadczeniejednostki,żejejopinie,przekonania,myśliiuczuciasąrównie
ważnejakczyjekolwiekiżeinniludziemająrównieżprawożywićtakieprze-
świadczenie”.
DlaM.Dziewieckiego(2000,s.88–89)asertywnośćtocoświęcejniżtylko
sztukaprawidłowegoinformowaniainnychludziosamymsobie.Tookreślona
filozofiażyciaorazwynikającyzniejsposóbinterpretowaniaistotydojrzałego
kontaktowaniasięzdrugimczłowiekiem.Asertywność–wedługautora–wyni-
kazprzekonania,iżmożliwyjestkontaktmiędzyludźmiopartynaszczerości
orazwzajemnyminformowaniusięowłasnychprzeżyciachipotrzebach,przy
jednoczesnymdążeniudorespektowaniawjednakowymstopniupraworazod-
rębnościsiebieidrugiejosoby.
Interesującąigruntownieempirycznieuzasadnionąkoncepcjęasertywności
przedstawiłR.Poprawa(1998).Wwynikupogłębionejanalizyteoretycznej
orazprowadzonychbadań,mającychokreślićistotęimechanizmtegozjawiska,
autorsformułowałbehawioralno-poznawczo-fenomenologicznąkoncepcjęaser-
tywności.R.Poprawaopisujeiwyjaśniaasertywnośćłącznienatrzechwspółza-
leżnychwymiarach:behawioralnym(tj.zachowańiwarunkującychjeumiejęt-
ności);poznawczym(tj.strukturiprocesówpsychicznych);przeżyciowym(do-
świadczalnychstanówafektywnychiuczuć).Asertywność,wujęciuautora,to
„specyficznysposóbautoekspresjiwłasnychprzekonańiuczućorazradzenia
sobiezwymaganiamirelacjiżyciowychdotyczącychgłówniekontaktówinter-
personalnych.Tensposóbzachowaniasięuwarunkowanyjestzłożonąstrukturą
przekonańosobistychospecyficznejtreściipowiązanychznimiumiejętności
behawioralnych,poprzezktórewyrażasiępodstawowezaufanieczłowiekado
świataisiebiesamego”(R.Poprawa1998,s.232).Definicjęasetywności
wujęciuR.Poprawyprzyjętozapodstawęteoretycznądladalszychrozważań
ibadańwłasnychnadmożliwościamirozwijaniaasertywnościuprzyszłych
pedagogów(zob.rozdz.II.4niniejszejpracy).
