Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Ojejku,wysoki,szczupły,wczarnymgarniturze,miałciemne
włosy,przystojny.
–Tak,torzeczywiścieświetnyopis.
–Czytysłuchaszwogóle,cojadociebiemówię?Ktośproponuje
cipracęwnajlepszejfilharmoniiświata,atypytaszojegowygląd?!–
Matkaparsknęłapodrugiejstronie.
–Okej,akimbyłtendrugi?–Przeczytałakolejnąkartkę.
–Teżchceszopis?Takiwmoimwieku,zlekkosiwymiwłosami,
teżdobrzeubrany.Itakżepytałociebie,alechybabyłzlondyńskiej
filharmonii.
–Icoimpowiedziałaś?
–Żespróbujęsięztobąskontaktować,alejesteśwSydneyimasz
małoczasu,botamjesteśrozchwytywana.
–Azostawilijakieśnamiarynasiebie?–Juliaprzerwałarozentu-
zjazmowanejmatce.
–Nie.Powiedzieli,żejeszczetuzajrzą,jakbymmiałajakieświado-
mościodciebie.
Juliizrobiłosięgorąco.Zakryładłoniągłośnik.–Icoteraz?–Za-
pytałazestrachem,siedzącegoobokpolicjanta.
–Powiedz,żebyznikimnierozmawiała,boniejesteśzaintereso-
wana–rzuciłbłyskawicznie.Candelpokręciłagłową.
–Mamo,słuchaj…–Szukałapośpieszniejakiegośpomysłu.–Prze-
każim,jakbysięjeszczepojawili,żeniejestemzainteresowana.
–Cotakiego?!–Kobietapodrugiejstroniesłuchawkiprawiekrzyknęła.
–Naraziemamtutajpodpisanykontraktiniemogęgo,ottaksobie,
zerwać.Powinnaśotymwiedzieć.
–Wiem,alemyślałam,żemożejakośbyśmogła…isięucieszysz…
–dodałamatka,jużtrochęobrażona.
–Cieszęsię,naprawdę–zaczęładziewczyna.–Alejestmitudobrze,
więcnachwilęobecnąniczegowięcejminiepotrzeba.
–Jakuważasz–rzuciłajeszczestarszakobieta.–Jakbyco,dałamim
twójnumer.Właściwiejestemzdziwiona,żejeszczedociebieniedzwonili.
–Cozrobiłaś?!–Juliaażkrzyknęła.
24
