Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zadziwieniaczytelnika,przykuciajegouwagioraz
skuszeniakrótkotrwałą,jednakponawialnąprzyjemnością
tekstu.Przywiązaniedotradycjiepitetów54,słabość
dodygresji–otonaczelnecechydzieła.Tensposób
pisaniazwyklekojarzonyjestraczejzrenesansem,czy
nawetzpóźnośredniowiecznąscholastykąniż
zklasycyzmem,naktóryzbytczęstopatrzymyprzez
„kartezjańskipryzmat”.Jakwidać,równieżwzakresie
styluteoretycznoliterackiegodyskursufrancuski
klasycyzmjestzjawiskiembardziejzłożonymniż
pozwalająsiętegospodziewaćszkolnesyntezy.
Kolejnyzprezentowanychautorów,FrançoisHédelin
d’Aubignac(1604–1676),podwielomawzględaminależał
donajciekawszychumysłówswojejgeneracji.Wywodził
sięzmożnejrodzinyoznacznychtradycjach
intelektualnych(jegoojciecbyłcenionympoetą,
adziadekodstronymatki,AmbroiseParé,nadwornym
lekarzemHenrykaII,autorempierwszego
francuskojęzycznegopodręcznikachirurgii)ipozostał
samoukiem,czymbardzosięszczycił55.Debiutował
erudycyjnymtraktatemonaturzesatyrów.Tentemat
–znaszegopunktuwidzeniabezwątpieniaosobliwy
–potraktowałjaknaoweczasynowocześnie,dając
swegorodzajuantropologiczno-historycznąanalizęform
zbiorowejwyobraźni56.Analogicznykrytycyzmdałosobie
znaćniecopóźniej,gdyzrozkazuRichelieuHédelinudał
siędoLoudunwceluzbadaniasprawygłośnych
przypadkówopętaniawśródtamtejszychurszulanek.
Sporządzonyprzezksiędzaraportjednoznacznie
wykluczałmożliwośćudziałuwsprawienadnaturalnych
czynnikówiporazkolejnybyłatoopiniaraczej
kontrowersyjna(dośćprzypomnieć,żejeden
zuczestnikówtamtychzdarzeń,uznanyzawinnego
konszachtówzdemonami,ksiądzUrbainGrandier,został
wmajestacieprawaspalonynastosie).Skłonność
Hédelinadooryginalnychpoglądówdałaosobieznać
porazostatni,kiedydobijającysiedemdziesiątkipisarz
wystąpiłzrozprawąo
Iliadzie
,wktórejzakwestionował
istnienieHomera,skłaniającsiękuhipotezieozbiorowym
