Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
określanąjako„pedanteria”.Równocześnie,stosowany
przezChapelaina,LaMesnardière’aid’Aubignacaaparat
pojęciowycharakteryzujesięniekiedywieloma
szczególnymiznaczeniaminadanymitakprzezszeroko
rozumianąkulturęsiedemnastowiecznejFrancji,jak
iprzezposługującychsięnimteoretyków.Touzasadnia
zamieszczenienawstępiezwięzłegokomentarza,który
uporządkowałemwformietematycznegosłowniczka:
Pojęcie
pratique
:
Wedługpierwszegokompletnegofrancuskiego
słownika,autorstwaAntoine’aFuretière’a,występujące
wtytuletraktatud’Aubignacasłowookreśla„metodę,
sposóbrobieniarzeczy”.Tensamsłownik,jakojeden
zprzykładówzastosowaniapojęciapodajewłaśnietytuł
dzieła,cowskazujenaswegorodzajuzawłaszczenietego
językowegoelementuprzezsławnegoteoretyka:„ksiądz
Hédelinnapisałpięknytraktatopraktyceteatru,tojest
osposobiedobregopoprowadzeniautworu
dramatycznego”.Furetièrepodajeteżjednakinne
znaczenia
pratique
,mogącenaświetlićużyciegoprzez
d’Aubignaca:„Mówisiętakzwyklenanawykludzi,
nazwyczajeimody,[oraz]narzeczy,doktórychludzie
zwyklisięprzykładać.[…]oznaczateżrutynę,nawyk
nabytydrogąpilnegoćwiczenia”.Czasownik
pratiquer
oznaczazkoleimiędzyinnymi„przestawaćzkimś,
zachowywaćzkimśbliskość”.Jakwskazuje
natoasocjacjazpojęciemzwyczaju–łacińskim
habitus
–praktykajesttymwszystkim,corobisięniemal
nieświadomie,namocyrefleksunabytegowdrodze
długotrwałegoobcowaniazczymśalbokimś.
Praktyka
teatru
tozatemnietylkoprzeciwieństwojegoteorii,nie
tylkometodajegouprawianiaaleteż,ogólnie,
przykładaniesię
doteatru(tj.poświęcaniemuuwagi,
wprawianiesię
wjegozwyczaje)
,bywanie
wteatrze
,bycieobytymzteatrem
,
posiadaniezwyczaju
obcowaniaznim
,
posiadanieteatruwekrwi
.
Słownictwoodnoszącesiędointrygidramatycznej:
action
,
actions
:działanie,działania;
aventure
:przygoda
