Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Yuniniemiałamutegozazłe.Jużnie.Próbowałpołączyćwłasne
ambicje,rozpaczpostracieżonyimiłośćdocórki.Zawszejednak
wtejkolejności,którastanowiłaswegorodzajuhierarchięjego
wartości.Możeniewychodziłomutonajlepiej,aleprzynajmniejsię
starał.Yunizrozumiałatodośćpóźno,dziękipomocyswojego
opiekuna,mistrzaAntona.
Każdagrupanowychadeptówzawszetrafiapodskrzydłajakiegoś
doświadczonegorycerza.Jestonichwychowawcą,pokazuje
imprzykładwłaściwegopostępowaniaiinterweniujewraziepotrzeby.
Jednakwwybranychprzypadkachkażdyzmistrzów,czylitych,którzy
zostalimianowanirycerzami,możeobjąćwybranegomłodzika
indywidualnąopieką.Oczywiściepouzyskaniustosownejzgody.
MistrzAnton,któryobecnieprzekroczyłjużpięćdziesiątkę,postanowił
zatroszczyćsięoYuniniedługopotym,gdyjejojcieczaginąłbez
echa.
Towłaśniezpowoduswojegoopiekunaprzybyłaterazdostolicy.
Niebyłojejtukilkalat.AktualnieAntonzasiadałodwielulat
wWysokiejRadziezakonuCzerwonychPłaszczy.Razemznim
zasiadałotamtakżejedenastuinnychrycerzy,którzybyligłosem
doradczymdlazarządzającegocałościąPierwszegoMistrza.Obecnie
tęfunkcjępełniłHorenHeys,któryzastąpiłzmarłegodwalatatemu
AdamaRotza.
AntonwezwałYuninarozmowęwtrybiepilnym.Przejazd
zMartenburga,wktórympełniłasłużbę,doParanyzająłjejsześćdni.
Mogłotopotrwaćdłużej,alekobiecieudałosięzmienićkonia
wDerien,któreleżywpołowiedrogidostolicy.Ciekawapowodutego
wezwaniaweszłaterazwrozgrzanepołudniowymsłońcemmury
twierdzy.Przemyłasięwprzygotowanejmisie,któraczekałananią
wjejtymczasowympokojuiprzebrałasięwświeżeubrania.Miała
nadzieję,żeudajejsięzrzucićzsiebiechoćtrochęzmęczenia
podługiejpodróżywspiekociednia.Gdywreszciebyłagotowa,
ruszyła,byodwiedzićAntona.
