Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Turystykajakozjawiskohumanistyczne
Podróżebyłyoddawnaprzedmiotemzainteresowańhumanistów.Wstarożytności
opisywalijehistorycy,geografowieipodróżnicy:Herodot,PyteaszzMassalii,Strabon,
Pauzaniasz.Relacjezpodróżyodbywanychwczasachnowożytnychpozostawiliposobie
poeci,pisarzeiartyści:FrancescoPetrarka,MicheldeMontaigne,JohannWolfgang
Goethe,JanNepomucenPotocki,JulianUrsynNiemcewicziwieluinnych.Dopiero
jednakwXXwiekurozpoczętosystematycznestudiaibadanianaukowenadturystyką,
awięcpodróżamipodejmowanymiprzedewszystkimwczasiewolnymdlaprzyjemności,
wcelachpoznawczych,wypoczynkowych,zdrowotnych.Zdecydowanawiększośćtych
prac,prowadzonychnagruncienaukgeograficznychlubekonomicznych,traktowała
turystykęjakozjawiskoprzestrzennelubdziedzinęgospodarki.
Turystykajestjednakprzedewszystkimzjawiskiemhumanistycznym,ponieważ
jakpodkreślaPrzecławski„Człowiekjestjejpodmiotem.Niemożnazrozumiećpra-
widłowościrządzącychzjawiskiemturystykibezzrozumieniaczłowieka.Człowiekajako
jednostkimyślącej,poznającej,czującej,twórczej,dokonującejwyborów.Człowieka
wgrupieijegorolispołecznej,człowiekagospodarującegoiorganizującegoprzestrzeń.
Poprostuczłowiekatworzącegokulturę”1.
Whumanistycznejperspektywieturystykajestaktywnością,która:
wyrażaokreślonewartości:ogólnoludzkieiindywidualne,sakralneiświeckie,au-
toteliczneiinstrumentalne(estetyczne,poznawcze,edukacyjne,zdrowotne,witalne,
hedoniczne,ludyczneitd.),
stanowielementdziedzictwakulturowegoludzkości,wnoszącjednocześnieory-
ginalnywkładwtodziedzictwo,
jestformąkomunikacjimiędzyludzkiejiwymianykulturowej(przekazemwzo-
rówkulturowych),
umożliwiapoznanieizrozumienieinnych(„obcych”)ludzi,społeczeństwikultur,
dostarczawrażeńiprzeżyćzwiązanychzpercepcjąwalorównaturalnychiantro-
pogenicznych(np.krajobrazu,dziełarchitekturyisztuki),
1
K.Przecławski,Człowiekaturystyka.Zaryssocjologiiturystyki,„Albis”,Kraków1996,s.33.