Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wielkośćniżcząsteczkiwodyiznaczniełatwiejadsorbująsięnapowierzchni
cząstekceramiki,wypierającprzytymcząsteczkiH
2O.Liczbaobcychjonów
wwodziedeterminujejejtzw.siłęjonową.Dlaprzykładumożnaporównaćwodę
destylowanąiwodociągową.Wodadestylowanazawieraśladowąliczbęobcych
jonów(mniejszasiłajonowa)wporównaniuzwodąwodociągową(większasiła
jonowa).Zawieszonawwodziedestylowanejcząstkamanaswojejpowierzchni
prawiewyłączniezaadsorbowanecząsteczkiH
2O(dużecząsteczkiH
2O-większa
średnicahydrodynamicznacząstki),natomiastcząstkazawieszonawwodziewo-
dociągowejmanaswojejpowierzchnigłównieobcejony(małejony-mniejsza
średnicahydrodynamicznacząstki).
Grubośćfazydyspergującejzaadsorbowanejnapowierzchnicząstkiokreślana
jestjakodługośćDebye’a(1/K),którajestściślezależnaodsiłyjonowejośrodka
(rys.1.2).Wracającdoprzykładuwodydestylowanejiwodociągowej,możnapo-
wiedzieć,żewodadestylowana,mającamałąsiłęjonową,tworzywarstwęjonów
owysokiejwartościdługościDebye’a(wysokawartośćśrednicyhydrodynamicz-
nej),natomiastwodawodociągowa,mającawysokąsiłęjonową-warstwęjonów
oniskiejwartościdługościDebye’a(niskawartośćśrednicyhydrodynamicznej).
Rys.1.2.Średnicahydrodynamicznacząstkiwośrodkuoniskiej(a)orazwysokiej(b)wartościsiły
jonowej
1.2.BADANIEWIELKOŚCICZĄSTEK
1.2.1.POJĘCIEROZPRASZANIAŚWIATŁA
Rozpraszanieświatłaopisywanejestwfizycejakozjawiskooddziaływania
światłazmaterią,wwynikuktóregonastępujezmianajegokierunkurozchodze-
niasię.Rozpraszaniewiążesięzniejednorodnościamiukładu,wktórymzachodzi
propagacjafaliświatła.Rozróżniasiędwarodzajerozpraszaniaświatła:
13
