Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Obserwującpowierzchnięoświetlanąprzezświatłorozproszone(powierzch-
niędetektora),możnazobaczyćdynamicznyobrazskładającysięzciemnychija-
snychplamek,którenieustanniesięporuszają(rys.1.3).
Rys.1.3.Obrazfluktuacjijasnychiciemnychplamekwi-
docznynadetektorze
Ciemneplamkinadetektorzepowstająwwynikuwzajemnegowygaszaniasię
dwóchwiązekświatła,będącychwprzeciwfazie.Powodujetoosłabienienatęże-
niarozpraszanegoświatła(rys.1.4a).Natomiastdwiewiązkibędącewtejsamej
faziewzmacniająsię,powodującwzmocnienienatężeniarozpraszanegoświa-
tłaipowstaniejaśniejszejplamkinaekraniedetektora(rys.1.4b).Wielewiązek
światławygaszającychiwzmacniającychsięwzajemniewczasierzeczywistym,
tworzywięcnadetektorzezłożonydynamicznyobraz,składającysięzciemniej-
szychijaśniejszychplamek.
Rys.1.4.Ułożenierozproszonychcząstekpowodującepowstawaniejasnych(a)iciemnych(b)pla-
meknaekraniedetektora
1.2.4.POMIARWIELKOŚCICZĄSTEK
Wielkośćcząstekznajdującychsięwukładziekoloidalnymmożebyćwy-
znaczanametodądynamicznegorozpraszaniaświatła(DLS),któraopierasięna
pomiarachszybkościruchówBrowna.Standardoweurządzeniewykonującepo-
miarwielkościcząstekmetodąDLSskładasięzeźródłaświatła(laser),komory
próbki,szczeliny,detektora(np.fotodiodalawinowa)orazcyfrowegokorelatora
(rys.1.5).
16
