Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Charakterystykaprocesudiagnozowania
Poznaniedrugiegoczłowiekanależy
donajtrudniejszych
zadańpoznawczychiprawdopodobnienigdynie
możemygowpełniosiągnąć.
AntoniKępiński
Psychologstawiającdiagnozę,każdorazowomaprzedsobąnie-
zwykletrudnezadaniepoznawcze.Zanimbliżejscharakteryzuję
tenproces,chciałabymskupićsięnaznaczeniuterminudiagnoza.
„Diagnozatorozpoznanieistotyiuwarunkowańzłożonegostanu
rzeczynapodstawiejegocech(objawów),woparciuoznajomość
ogólnychprawidłowościpanującychwdanejdziedzinie”(Ziemski,
1973).Pojęcietokojarzysięprzedewszystkimzmedycynąoraz
psychologią.Jednakrozpoznaniestanurzeczy,mającecharakter
diagnozy,jestistotnymelementempostępowaniawwieluróżnych
dyscyplinach.Mówisięodiagnozie:pielęgniarskiej(np.ocenaak-
tualnychproblemówzdrowotnychpacjenta),socjologicznej(np.
diagnozaproblemówspołecznych),pedagogicznej(np.diagnoza
warunkówuczeniasię),resocjalizacyjnej(np.ocenastopnianie-
przystosowaniaspołecznegojednostki),ekonomicznej(np.diagno-
zasytuacjigospodarczej)czytechnicznej(np.szukanieprzyczyn
uszkodzeniamaszyny).
Termindiagnozajestużywanywdwojakimznaczeniu:po
pierwsze,odnosisiędowynikubadania;podrugie,oznaczapostę-
powaniediagnostyczne(badaniediagnostyczne,procesdiagnozy)
(Pasikowski,Sęk,2005).Abypodkreślić,iżprzedmiotemmoich
zainteresowańjestgłównieprocesdiagnozy,częściejposługujęsię
terminem„diagnozowanie”(por.Paluchowski,2001).Jakjuż
13
