Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żewtejchwilibyłskłonnymówić.Uzyskanieodpowiedzinapytaniastawałosięcoraz
bardziejpalące.Zespółdetektywówzdołałzidentyfikowaćponadczterdzieściprzypadków
zgłoszonychzaginięćchłopcówzHouston,którzywykazywalipodobieństwo
zzamordowanymidziećmi.
WczasiekolejnegoprzesłuchaniaHenleyzacząłniecokluczyćzeswoimi
odpowiedziami,alemimopewnychnadzieinazdystansowaniesięiuniknięcie
konsekwencjiswoichczynówwgłębiduchawiedział,żetomusięnieuda.Poodkopaniu
kolejnychciał(czterechtylkodopołudniatamtegodnia)przyznał,żebyłyjeszczeinne,
położonedalejodmiejscapochówkówofiar.Twierdził,żebezjegopomocypolicjanigdy
niezdołaichodnaleźć.Niewiedział,jakilosgoczeka,alechciałsięoczyścić.Mullican
zachęcałgo,abyzrzuciłciężarzserca.PoczasieHenleyopowiadał,żechciałpoprostu,
byrodzinyofiardowiedziałysię,gdziespoczywająichsynowie.Niebyłświadomytego,
żesprawawywołasensację,aHoustonzostanieokrzyknięteprzezprasęmianem
„światowejstolicymorderstw”.
Henleyzłożyłnowe,zmienionezeznanie,którezacząłodopowiedzenia,jakpoznał
DeanaCorlla.Twierdził,żesampoprosiłswojegoprzyjacielaDavidaBrooksa,abyten
zaaranżowałjegospotkaniezCorllem,miałbowiemnadzieję,żewtensposóbzarobi
trochękasy,którąBrookszawszezdawałsięprzysobiemieć.„Davidzawszekręciłsię
pookolicysamochodemDeanaiwogóle.(…)wydawałomisiętosuper”.Rodzina
Henleyażyławbiedzie,ztrudemradzącsobiezpłaceniemrachunków.„DavidBrooks
powiedział,żemógłbyminagraćrobotę,przyktórejsobietrochędorobię(…)”.Wkońcu
Corllwspomniałoseksprocederze.„Deanpowiedziałmi,żenależałdoorganizacji
wDallas,którakupujeisprzedajechłopców,zarządzadziwkamiitympodobne.Dean
powiedział,żezapłacimidwieściedolarówzakażdegochłopaka,którego
muprzyprowadzę,abyćmożenawetwięcej,jeślibędzienaprawdęładny.Przezjakiśrok
wogóleniepróbowałemszukaćmukogokolwiek,alewkońcustwierdziłem,żemając
pieniądze,mógłbymkupićrodziniejakieślepszerzeczy,poszedłemwięcdomieszkania
Deanaipowiedziałemmu,żeznajdęjakiegośchłopaka”.
WyjechalinamiastosamochodemCorllaizobaczylimłodegoautostopowicza.Henley
gonieznał.„Miałemdługiewłosyiwogóle”,kontynuował.Dziękitemuzdołał
przekonaćchłopaka,abypojechałdomieszkaniaCorllaizapaliłznimimarihuanę.
Opisał,jakunieruchomilichłopaka,pokazującmusztuczkęzkajdankami.„Myślałem,
żechcegosprzedaćorganizacji,doktórejnależał(…)”.Corllzapłaciłmudwieście
dolarów.„Dzieńpóźniej,czycośkołotego,odkryłem,żeDeanzabiłchłopaka”.Henley
niezdawałsobiesprawyztego,żeCorllodpoczątkuplanowałmorderstwo.Terazjednak
Corll
powiedziałHenleyowi,żestałsięjegowspólnikiemijeślipowieotymkomukolwiek,
pójdziedowięzienia,więctenpomógł„skombinowaćDeanowiośmiualbodziesięciu
innychchłopaków”.WspomniałDavidaHilligiesta,swojegoznajomego,któregozabił
Corll,orazMalleyaWinkle’a,któregozabiliCorlliBrooks.Późniejwymieniłjedną
zeswoichofiar:„CharlesCobble,któregozastrzeliłemiktóregozakopaliśmywszopie
nałodzie(…).PotemjeszczeMartyJones,jaiDeanudusiliśmygoizakopaliśmy
wszopienałodzie”.Henleynietylkozatemwiedział,żewszopienumer11znajdowały
sięciała–pomagałtakżejetamgrzebać.PotwierdziłysiępodejrzeniaMullicana
codowspółudziałuHenleya.
Listaciągnęłasiędalej,pojawiałysięnoweimiona:Billy,Frank,Mark,Johnny
–niektórzyuduszeni,innizastrzeleni.JednizostalipochowaninadjezioremSam
Rayburn,gdzieojciecCorllamiałwakacyjnydomek,inninaplażyHighIsland.Henley
niepotrafiłwskazaćdokładnychdat,„bobyłoichzbytwiele”.Niektórychimionnieznał,
