Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Szanownypanie–wybełkotał.–Szanownypanie...Niechmnie
panratuje.Zamknęlimnietu.Zapłacę...
–Siedźcicho,człowieku,bocikościpogruchoczę–zagroził
Georges.–Zamknęliciętu,bożeśdziwkęzmasakrował.Niematakiej
mocy,żebymcięwypuścił...
–Panieszanowny.–Więzieńmiałobłędwoczachiwyglądał
natakiego,conierozumie,gdysiędoniegomówipodobroci.
–Jestemwielkimlekarzem...Umiemposkromićból,umiem...Pomóż
mi,człowieku.
Georgesniedałsięjednakzwieść.Nieonpierwszypróbował
gooszukać.Zatrzymywaneprostytutkitwierdziły,żeszanowani
obywateleposunęlisiędorękoczynówwobecnich,złodziejeupierali
się,żeznaleźliukradzioneprzedmioty,aoszuści,żezostali
pomówieni.
Tennieszczęśnikzostałzatrzymanypotym,jakoblałpewną
prostytutkękwasemiwypaliłjejwtwarzygłębokieślady.Twierdził,
żeniczegoniepamięta,niemapojęcia,corobiłiconimkierowało.
Upierałsięnawet,żenieznajdujesięwNowymJorku,awBostonie
wrokuczterdziestympiątym,ajestprzecieżroktysiącosiemset
czterdziestyósmy.Ubzdurałsobie,żezarazzacznieniezwykłypokaz
medyczny,któryuczynigosławnym.Kiedyzamkniętogowceli,
nieszczęśnikzasnąłnakilkagodzintakgłęboko,żeGeorgessądził,
żejużponim.Potemsięjednakobudziłiwrzeszczałtakdługo,
żezamkniętyobokniegonożownikMaxgroził,żeudusigowłasnymi
rękoma,jeślitylkozdoładosięgnąć.
–Jakitamzciebiewielkilekarz.–Georgesmachnąłręką.–Paltot
przenicowany,dziuranadziurze...Butówżeś,nieszczęśniku,nawetnie
miałporządnych.Aisklecićkilkusłównieumieszjaktrzeba...
–Błagam...Pozwólciechociażdodomu,pokilkarzeczy...
Georgesparsknąłśmiechem.
–Zarazprzyjdzienaczelnik,toztobąpogada.Jeśliznajdąwtwoim
domukwas,niechciałbymbyćwtwojejskórze.Każdysędziapoślecię
