Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stamtąd.Wyślętamsprzątaczy.Waszapracadobiegłakońca
–zabrzęczałdron,okrążyłpomieszczenieipoleciałwstronędrzwi,
którymiweszliśmy.CejnarwzruszyłramionamiispojrzałnaŚlizgacza,
któryciąglegrzebałwpapierach.
–Noco,wyczyszczątuwszystko,żenajmniejszyatomnie
zostanie,możemysobiezabraćcośnapamiątkę–oświadczyłŚlizgacz
inapchałsobiekieszeniedługopisami.
–Niezgrywajprezydenta,idziemy*–warknąłemiruszyłem
zadronem.Minęliśmyciałaidojrzewająceludzkiemięsowkadziach.
–Cosięznimistanie?–zapytałemdrona,kiedyprzechodziliśmy
obokkadzizżelem.
–Tonietwójproblem.Maciejużswojekoronynakontach,więc
wynochaitrzymaćgębęnakłódkęalbo…
Przerwałemmu:
–Albonamtepieniądzezniknązkont,zniknąteżnaszekonta
imyrównieżznikniemy.
–Itojestwłaśnietwójproblem,jesteściekawskiiniewiesz,kiedy
sięzamknąć–westchnąłbezpieczniakprzezdrona.Wyobraziłemsobie
jegokrzywyuśmiech.Przyneoniedronwkońcunasopuścił.
KiełbaskaakuratdawałczaduzbutelkąKeczupu.
–Skoczymynapiwo?PodCycatąPavlínąmająnoweNiemki.
Teemigrantkirobiązapięćdziesiąthalerzyniesamowiterzeczy–rzucił
Cejnar.
–Nie,stary,niechodzęznikimnapiwo.–Wzruszyłem
skonsternowanyramionami.Nieuprzejmośćnadrabiałemszczerością.
UrbanzCejnaremspojrzelinaŚlizgacza,potemnasiebie,ażwkońcu
Cejnarpokręciłgłową:
–Tak,głupipomysł,notocześć.
Ślizgaczroześmiałsięizdjąłzramionplecak,którycałyczasmiał
nasobie,zapakowałdoniegoautomat,anastępniepudełkoznapisem
