Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
karminowyodcieńszminkinadawałjejtwarzyuwodzicielski,nieco
nadnaturalnyurok.Naglezdałsobiesprawę,żestoituprzednią,
wdresie,prostoześpiworaiwniezapiętychsandałach.Zawstydzony,
przysiadłnabrzeguławki.
–Przepraszam–powiedział.–Dopierowstałem.
Roześmiałasię.
–Rozumiem.Nawakacjach?
–Powiedzmy–odparł.–Wyrwanyzobjęćwielkiegomiasta.
Apani?
Patrzyławdal.Kuukrytejzaoparamimgływyspie.Milczałaprzez
chwilę,poczymodrzekła:
–Pięknietu,prawda?
Przytaknął.
–Niebyłamtuodlat,wiepan?Długi,długiczaspozadomem.
Myślałam,żenietrafię,żeniepoznamtegomiejsca.Ico?Dopiero
coprzyjechałamiwidzę,żenicsięniezmieniło.Tensampomost,
tasamaławka,tasamawyspa.Jakbymnigdynieopuściłauzdrowiska.
Itylkojakbywszystkozmalało.Kiedyśwydawałosięogromne.Teraz
normalne.Wiepan,jaknazywaliśmytamtendomzasiatką?–
Uśmiechnęłasiędoswoichmyśli.–Pałacem!Wyobrażapansobie?
Pałac!Gdyjesteśmydziećmi,światdookołaprzybieramonstrualne
rozmiary.Kiedydorastamy,wszystkomalejeisiękurczy.
–Mizernieje–rzuciłodniechcenia.
Spojrzałananiegozzainteresowaniem:
–Mizernieje,tak.Weźmytamtąwysepkę.Wydawałasiętaka
wielkaistraszna.Popłynęłamtamrazidotejporypamiętam
tęekscytację.Tamsąruiny,wiedziałpan?Jakaśstarabudowla,
murowanapiwnica,różnerzeczyoniejludziemówili.Przerażające
miejsce.Byłpanjużnawyspie?
–Jeszczenie.Aleteraznapewnosięwybiorę.
