Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
cji.Leśmianprzywołujewtensposóbipodkreślasym-
boliczneznaczeniewłosów(uważanychprzezstaro-
żytnychzasiedliskożycia)jakooznakisiłwitalnych23.
Dziękikumulacjiżyciowejenergiiwarkoczzmarłej
zNieznanejpodróżySindbadaŻeglarzajestflspóźniony
wzgonie”.Jegowłaścicielka,podobniejakgarbus,
przekroczyłajużgranicęśmierci;warkoczigarbpozo-
stająjeszczewśródżywych.Leśmianprzeprowadza
podziałludzkiejsylwetkinagranicymiędzyżyciem
aśmiercią–ciałabohaterówjegowierszyzostają
jakbyflprzełamane”wchwiliśmierci,acałość,którą
dotądstanowiły,ulegarozproszeniu.Sampodziałciała
wmomencieśmiercijestwprawdziepodstawowym,
leczjednaknienajważniejszymaspektemLeśmianow-
skiejanatomizacji.
Ożywotnościwarkoczazmarłejdziewczynyprze-
konująbezsprzecznieliczneformyczasownikowe.
ZgodniezesformułowanymprzezMichałaPawła
Markowskiego,fundamentalnymdlapoezjiLeśmiana,
prawemflenergiiistnienia”24,warkoczflrósł”,fldłu-
żyłsięiszerzył”,flrozszumiałsię”,flwpełzał”,flspa-
dał”,flprzytłumiał”,flszukał”,flznalazł”,flzrozumiał”,
flzwikłałsię”,flzanieszumiał”.Czasownikitewska-
zująnietylkonasamąaktywnośćbytu,alerównież
napracęzmysłówi,conajistotniejsze,woli.Ruch
warkoczajestbowiemruchemcelowym,powodowa-
nymokreślonym,podyktowanymuczuciami,dąże-
niem(flszukałtychdłoni,któregoczesały”).Sceny
tegorodzajupotwierdzajątezę,iżczęśćciaławpoezji
Leśmiananiejestnigdymartwymfragmentem,lecz
żywąistotąposiadającą–jakpiszeZdzisławŁapiń-
ski–mikroświadomość25.NieprzypadkowowGarbu-
23Por.W.Kopaliński:Włosy.W:Idem:Słowniksymboli.War-
szawa1991,s.469–473.
24M.P.Markowski:Leśmian.Poezjainicośćł,s.117.
25Z.Łapiński:MetafzykaLeśmiana.W:StudiaoLeśmianie.Red.
M.Głowiński,J.Sławiński.Warszawa1971,s.46–47.
16
