Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zanimtoprzeczytasz
Słowowstępne
AutoraksiążkiJanuszaGudowskiegoznamodtrzydziestulat.Był
uznanymbadaczem,kiedyrozpoczęłampracęwtymsamym
InstytucieKrajówRozwijającychsięnaUniwersytecie
Warszawskim,późniejznanympodnazwąInstytutuStudiów
RegionalnychiGlobalnych.Niestety,kunaszemuzdumieniu
Instytutzostałzlikwidowanyw2018roku,wczasierosnącejsiły
demograficznejigospodarczejtychkrajów.ZProfesorem
Gudowskimszybkoznaleźliśmywspólnyjęzyk.Byłbowiemkraj–
Egipt–któryobydwojeznaliśmydobrze,pracująctam
wnieodległymodsiebieczasie.Współpracęrozpoczęliśmy
odnapisaniaartykułupoświęconegoWielkiejTamieAsuańskiej.
Niezależnieodprzyjacielskichtonówrozmowy,niebyłożadnej
wątpliwości,żetoOnnadawałjejrytm.Januszmaizawszemiał
umiejętnośćpodtrzymywaniamerytorycznej,aleskrzącejsię
dowcipemrozmowyzosobamiwwiekuod10do100latizróżnym
doświadczeniemwpracywtzw.TrzecimŚwiecie.Dzisiaj,
poprzeczytaniuwspomnieńirefleksjiWPoprzekKulturrozumiem,
skądtabezpośredniośćsiębrała.Licznepodróżepobardzo
zróżnicowanychpoziomemżyciaikulturąkrajachświata,
koniecznośćodnalezieniasięwzwyczajnychżyciowych
okolicznościachspowodowały,żebyłdoskonałymobserwatorem,
októrympotoczniesięmówi,żeznasięnaludziach.Wefekcie
potrafiłznaleźćwspólnyjęzykzkażdym,aśmiejącsię
idowcipkującprzemycałtreścidydaktyczneinaukowe,jak
przystałonautalentowanegoakademika.Tozresztąrodziłowiele
niejasnościipochopnychopiniidotyczącychProfesora.Myślę,
żewieluznasniedostrzegałowNimtakuważnegoobserwatora,
jakimjestwistocie.NadinterpretowaliśmyJegoradośćzpracy
wterenie,sądząc,żepoprostuuwielbia„wiatrwewłosach”
(ikiedyśT-shirtybezrękawów).Samateżniebyłamwolna
odtakichpomyłek.Najważniejszadlamniemiałamiejscepodczas
egzaminukierunkowegonastudiachdoktoranckich,podczasktórego
zdecydowanieniebałamsięewentualnychpytańzestronyProfesora
Gudowskiego,spodziewającsięodniesieńdokochanychprzez
