Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niusięrysunkowi8.1.Bardziejnaocznie
pokażejedemonstracjawykorzystująca
wspomnianąwcześniejlistewkęikrą-
żek[I5],uzupełnionenitką,zapomocą
którejmożnasymulowaćkierunekdo
jakiegośobiektu[w23].Wtrakcietakiej
demonstracjikieruneklistewkipełnią-
cejrolęosiobrotuZiemiorazkierunek
nitkipowinnypozostawaćniezmienne
względemotaczającychprzedmiotów,
odgrywającychrolęobiektówastrono-
micznych.Myślę,żejużsamowyobra-
żeniesobietakiejdemonstracjipozwala
zauważyć,żeruchwszelkichodległych
pozaziemskichobiektówwzględemhory-
zontu–wszczególnościSłońca,Księżyca,
planetigwiazd–powiniencharakteryzo-
waćsięnastępującymicechami:
I)Obiektypołożonewkierunkuzbli-
żonymdokierunkuosiobrotuZiemi
powinnyporuszaćsiępookręgachiznaj-
dowaćsięponadhoryzontemprzezcały
czas.Obiektybardziejodległeodosi
obrotupowinnyporuszaćsiępołukach:
pojednejstroniehoryzontupowinny
wyłaniaćsięspodhoryzontu(wscho-
dzić),zaśpostronieprzeciwnej–znikać
(zachodzić).Niezależnieodkierunku,
wktórymobiektjestwidoczny,wtrak-
ciejegoruchukątpomiędzykierunkiem
doniegoiosiąobrotuZiemipowinien
zachowywaćniezmiennąwartość.Bar-
dziejobrazowo,ruchwszelkichodle-
głychpozaziemskichobiektówscharak-
teryzowaćmożnanastępująco:odległe
obiektyastronomicznepowinnyporuszać
sięwzględemhoryzontutak,jakbybyły
Rys.;.1.Gdypatrzymywniebo,torozmiar
Zieminiemaznaczenia.Możemyprzyjmować,
żejestpunktem.Tegojednak,żeonajest,
żejestdużoodnaswiększa,żewiruje,
dowodziobecnośćhoryzontuijegoobrót
śPodróż
19
