Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tocałkiemdobrabaza.Kiedyktóreśznasznajdziesobiekogoś,zkim
mogłobystworzyćzwiązek,przerwiemytoiniezrobimynikomu
krzywdy.
–Jackson…Janawetniepatrzęnaciebiewtensposób.
–Ajanaciebie,aletomożnazmienić.
–Boże.–Zasłoniłamtwarzdłońmi.–Jaktychcesztozmieniać?
–Popatrznamnie.
Spojrzałam,choćwolałamtegonierobić.
–I?
–Zapomnij,żesięprzyjaźnimy.Wyobraźsobie,żespotykaszmnie
porazpierwszy.Comyślisz?
Nagleściągnąłkoszulkę,ukazującnieźlewyrzeźbionybrzuch.
Wpierwszymodruchusięzaśmiałam,aleszybkospoważniałam.
–Jesteśprzystojny,dobrzezbudowany…Tomogłabympowiedzieć
cibezwyobrażaniasobie,żesięnieznamy.Nierozumiem,doczego
dążysz.
–Dotego,żebyśzapomniała,żesięznamyodlat.
–Taksięnieda!
–Spróbujmyinaczej.
Nimsięzorientowałam,jegodłońspoczęłanamoimkarku.Zaczął
delikatnie,samymiopuszkamipalcówgładzićmojąskórę,którabyła
tamwyjątkowowrażliwa.Jednocześniespojrzałmigłębokowoczy
ilekkosięuśmiechnął,ażwyskoczyłymudołeczki,którezawsze
uważałamzaurocze.Wstrzymałamoddech.Napoczątkupoczułamsię
wyjątkowodziwnie,miałamochotęodepchnąćgoikazaćnigdywięcej
tegonierobić.Udałomisięjednakwyrzucićwszystkieuprzedzenia
iniepotrzebnemyśli,byprzekonaćsię,ilejestsensuwtym,comówi.
Gdzieśwmoimbrzuchu,azarazikroczu,zaczęłytrzepotaćstada
motyli.Przełknęłamślinę.Uśmiechnąłsięszerzej,dostrzegając,cosię
zemnądzieje.Powoli,jakbyspecjalnieprzeciągającchwilę,pochylił
sięwmojąstronęidotknąłustamimojejszyi.Świeży,męskizapach
jegowodykolońskiejwypełniłmojenozdrza.Krótkizarostłaskotał
mójpoliczek.Zrobiłomisięgorącoiniewiemkiedyzgardławyrwał
misięcichyjęk.Natochybaczekał.Jegodłońmocniejzacisnęłasię
namoimkarku,poczymodgiąłmojągłowędotyłuipołączyłnasze
