Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Zamówiłemcitwojąulubionąsałatkę.
–Dziękuję.Długoczekałeś?
–Wystarczająco,byzłożyćzamówienie,którewłaśniedonasidzie.
Pokilkusekundachpojawiłasiękelnerka.Postawiłaprzednami
talerzeidwakubkigorącejkawy.Byłamgłodna,trochęzestresowana
izłanasiebiezaswojeniepotrzebnemyśli.
–Mike,jedenzestażystów,dostałpodobnopracęwinnym
magazynie–powiedziałam,gdyciszastałasiękrępująca.
–Mówiłci?
–Nie,alechodzątakieplotki.Jeślitoprawda,mamjednegorywala
mniej.
–Gdybybyłowaswięcej,itakniemiałabyśżadnejkonkurencji.
–Dziękuję.–Uśmiechnęłamsię.–Jeśliniedostanętejposady,
chybasięzałamię.Rodziceniemogącałeżycieopłacaćmimieszkania.
Pieniędzyzestażumamniewiele,więcciężkomówićojakiejkolwiek
samodzielności.
Położyłdłońnamojejipochyliłsiędelikatnie.
–Dostanieszposadę,niemainnejmożliwości–powiedziałwolno
ispokojnie.
Chciałamwtowierzyć.Mogłabymwkońcustaćsięwpełni
niezależna.Znaturybyłamjednakpesymistką,więczwykle
zakładałamnajgorszescenariusze.
Kiedyprzerwadobiegałakońca,zapłaciliśmyzazamówienie
iopuściliśmylokal.Jacksonodprowadziłmniepoddrzwiredakcji,
czegonigdywcześniejnierobił.Zwykleżegnaliśmysięodrazuprzy
wyjściu.Onszedłnapasy,ajatekilkakrokówpokonywałamsama.
Naprawdęchciałamwierzyć,żenicsięniezmieniło,alewszystkie
znakiwskazywały,żecośjednakuległozmianie.
–Zobaczymysięwieczorem?–zapytał,zanimodszedł.
Zastanowiłamsięprzezchwilę.
–Jasne.
Odwróciłamsięiniemaluciekłamdobudynku.Częstosię
widywaliśmy,ajednaktymrazemjegopytaniekazałomisiępoważnie
zastanowićnadodpowiedzią.Byćmożewariowałam,bonigdy
