Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
czas,bypodzielićsięzpaństwemrefleksjamiotym,comusię
wnaszymmieściepodoba–dodajerzecznik.
–Mybyśmywoleliusłyszeć,comusięniepodobaijak
tonaprawić–zauważadziennikarkalokalnejgazety.
–Otymtoniepomyśleliśmy–przyznajezuśmiechemrzecznik
Łopka.
AzatemcozobaczysłynnyurbanistawPoznaniu?Dwiewyłączone
zruchusamochodowegoulice(więcejniema),StaryRynek(„Zróbcie
cośztymbrukiem,żebykobietomwszpilkachwygodniesięponim
chodziło”–powie),placWolnościiplacCyrylaRatajskiego(oba
świeżoporemoncie).
PrzyMuzeumNarodowymobejrzywspółczesnąrzeźbęipokiwa
zuznaniemgłową.
Przyfontannienaplacuucieszysięnawidokchlapiącychsięwniej
dzieci.
Potemwskoczynarowerjednegozdziennikarzyizrobihonorową
rundkępopustymplacu.
–Maciedobrerowery–powiewobecnościkamer,aoblicza
towarzyszącychmuurzędnikówpojaśnieją.
Jeszczezadumasięprzypamiątkowejtablicypoświęconej
powstańcom.Zajrzydosklepuzpocztówkami.Nakoniecoświadczy:
–Tobyłakrótkawycieczka,alezdążyłempoczućduchatego
miejsca.
Potemczłowiek,którynapisałkilkagrubychksiążekotym,
żemiastasądlaludzi,aniedlasamochodów,zostaniewsadzony
dosrebrnejtoyotyipojedziewnieznane.
Pytamurzędników,dlaczegoniezabraligwiazdyurbanistyki
wmiejsca,zktóryminaprawdęjestwPoznaniuproblem.
PrezydentRyszardGrobelny:
–Niewypadałobyprosićpanaprofesoraopomocwtakisposób.
Onzarabianaudzielaniurad,amymuzawizytęniepłaciliśmy.
