Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdzia£i.lekcjaMaRsjasza
37
5.ApolloiMarsjasz,
poł.IVw.n.e.,
mozaika,panel
piątytriclinium
zDomuAiona
wPafos
zkamienia.Ajednakpłacze.[ł]Dodzisiaj,terazjeszcze,marmurpłynie
łzami"17.
ScenaApolloiMarsjasz[5],przedstawionanapanelupiątymmozaikitricli-
nium-datowanejnapołowęIVwieku-ztakzwanegoDomuAionawcy-
pryjskimPafos,odbiegamocnowswejwymowiezarównoodpowieścitych
żyjącychkamieni,jakispokojnegotembrumalowidełprzedstawianychna
ogółnagreckiejceramice.Inietylkoprzesuwaczaskairos,jeśliwogóleda
sięonimtumówić-chybajednaksięda,bojesteśmyuzbiegumitycznego
przekazuirytualnegospełnienia-najeszczewcześniejszymoment,nasam
początekwyroku,awięcpochwycenieMarsjasza,bygozarazzawiesićna
drzewie.Wprawiaonabowiemwdramatycznyiżywiołowyruchwszystkiepo-
staciwniejobecne:wleczonegonadrzewokaźniMarsjasza,którypróbuje
stawiaćopóriwyciągaręcewbłagalnymgeście;dwóchscytyjskichpomoc-
nikówApolla,którzychwytająsylenazawłosyilewąrękę;abstrakcyjnągrec-
kąboginiębłędu,Plane18,która-wspierającsięniedbaleomarmurowąpłytę
iunoszącwgórępraweramię(wgeściePiłata?)-dystansujesięodpróśb
ofiary;niewzruszonegoApollawaureoliiwieńcuzlaurów,dzierżącegosym-
boliczneinstrumentaswejkarzącejorazkapłańskiejwładzyizasiadającego
