Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
A.Burzyńska,A.Łebkowska,T.Nastulczyk,M.Skucha,M.Świerkosz,T.Walas
torzeczywiściemożnasięztądiagnozązgodzić,zwłaszczajeśliécriturefémi-
ninerozumiećtak,jakproponowałaCixous.JejtekstŚmiechMeduzymiał,jak
wiadomo,charaktermanifestu;samaautorkawswychpóźniejszychpracach
stwierdza,żebyłto„okresgniewny”.Wczasachpóźniejszych,kiedyanalizuje
twórczośćClariceLispector,podtrzymujepewnecechytegosposobupisania,
naprzykładznamiennądlaécriturefémininemetaforyzację,aleteżjąłagodzi.
MonikaŚwierkosz:Jeślichodzioécritureféminine,tonierozpatrywałabym
tegonurtuwkontekściebadańhistorycznoliterackich,abardziejwodniesie-
niudopewnejsztukiinterpretacji,czyteżodbiorukobiecegopisaniaisposo-
bukobiecegoczytania.Wydajemisię,żetennurtécriturefémininewiększe
zasługipołożyłwłaśnienatympolu.Pozwoliłstawiaćpytanie,jakodbiera-
mytekst,którywstępnienazwiemykobiecym,iwjakisposóbnaszsposób
czytaniazmieniasiępodwpływemtegotekstu.Gdyzaśmowaoprojektach
historycznoliterackich,prof.Łebkowskazwróciłauwagęnarzeczoczywistą,
aleistotną.Właśniekrytyczkifeministycznepokazują,żeokobietachpisa-
noodzawsze.Kobietajakoautorkaijakotematfunkcjonowaławkrytyce
literackiej,jakrównieżwhistoriiliteraturyodsamegopoczątkuistnieniatej
dyscypliny.Problempolegałnatym,wjakisposóbbyłaonaprzedstawiana,co
rozumianoprzezsłowo„kobieta”.Wcześniejbyłatozazwyczajkobietaprzez
dużeK,pojmowanajakopewnaesencjakobiecości,właściwieidea.Biografie
kobietpojawiałysięotyle,oilebyłytokobietywybitne.Krytyczkomfemi-
nistycznymchodziłooto,żewpostrzeganiuprzeszłościkobietniewidzisię
ciągłości,toznaczyniewidzisiętego,cojestpodstawąhistoriiliteratury,
tego,conazywamytradycją,costanowicontinuum:wzajemnychwpływów,
intertekstualnejzależnościpisarek.Innymisłowy,pisarki,jeśliwkanoniesię
pojawiały,tojakosamotnewyspynaoceaniemęskiej,nieichtradycji.Tak
towidziałyfeministki.Ipodejmowałyheroicznąpróbęodnalezienia,atakże
iokreśleniatakiejwyłączniekobiecejtradycji,którądałobysięwydestylować
ztekstówpatriarchatu,zkulturypatriarchalnej,anastępnieopowiedziećtęhi-
storięzperspektywyciągłości.Ito,couważamzanajważniejszązrealizowaną
wartośćtychwielkichsyntez,przywszystkichichwadach,jakiemożnawska-
zać,towłaśnietęzmianękryteriówocenyhistorycznoliterackiej.Żebywięc
uzyskaćwrażenieciągłości,żebymożnabyłotętradycjępokazaćijąwłaści-
wieskonstruować(bo–namarginesie–tojestrównieżlekcja,jakątesynte-
zynamdały:żetradycjęwytwarzamy,anieodkrywamyzarównogdyidzie
otekstymęskie,jakikobiece),żebytętradycjęmócwytworzyć–badaczki
feministycznemusiałyzrewidowaćkryteriawielkiejhistoriiliteratury,takie
jak:arcydzieło,ponadczasowość,uniwersalność,geniusz,izidentyfikowaćje
jakokryteriarelatywne,przynależącedotejwłaśniewielkiejnarracjiiwniej
jedynieuzyskująceoperacyjność.Postawiływięcnaodmiennytypopowieści,
namikroperspektywę,copozwoliłoimodzyskaćpomniejszeautorki–za-
pomniane,byćmożezperspektywykanonumałoistotne.Dziękitemujed-
nakudałoimsię,mamwrażenie,zbudowaćpewnąciągłą(awłaściwieciągłą
