Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ztymżyć.
JesttoadresowanedoLaurywspomnienieostatniesłowo
„lirycznychkawałków”pisanychwwiejskiejsamotni
równocześniepożegnaniemSłowackiegozsobądawnym.Ijest
tenwierszświadectwem,jakzresztąwszystkielirykizVeytaux,
żepoetaprzeszedłbardzodużączęśćdrogidożyciowejitwórczej
dojrzałości.Dodaćwypadnie,żedoprzeżyćszwajcarskichnawiąże
Słowackipóźnąwiosną1838rokuweFlorencji,gdzie,bogatszy
oromanszzagadkowąflorentynką,napiszepoemat
WSzwajcarii,ułożonąwXXIliryczno-epickichfragmentach
opowieśćoromantycznejmiłościidealnejizarazemrozliczeniesię
zmitemtakiejmiłości.
KiedypowróciłdoPaquis,nieczułsiętamnajlepiej.
Wcytowanymwcześniejliściez20października1835,
podsumowującymsamotnypobytnadjeziorem,pojawiasięmyśl
owyjeździe,opodróży:„WyjazddoWłochprzeniósłbymię
wnowestrony”[41].Planowałtakąpodróżjużdawniej(w1832
roku),terazdokalkulacjipraktycznych(kosztyutrzymania
wGenewie)dochodzinadziejanaspotkanieweWłoszech
zwujostwem,HersyliąiTeofilemJanuszewskimi.Przede
wszystkimjednakperspektywananowe,ożywczewrażenia
iinspiracje.
Około10lutego1836poetawyruszyłdoItalii.
PODRÓŻŻYCIAIJEJFLORENCKIEOWOCE
(1836–1838)
PrzyjechałdoRzymuokoło22lutego.Wpołowiemajapoznaje
ZygmuntaKrasińskiegozaprzyjaźniająsię,razemzwiedzają
miasto,bywająwsalonach,rozmawiająopoezji[42].4czerwca
wyjeżdżazJanuszewskimizWiecznegoMiasta,bynastępnegodnia
stanąćwNeapolu.Wkońcuczerwcaudajesię,sam,doSorrento.