Wiktymologia kryminalna

Brunon Hołyst

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-01-21786-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2021

Liczba stron:

659

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Hołyst, Brunon. Wiktymologia kryminalna. Red. . : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2021, 659 s. ISBN 978-83-01-21786-0

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Hołyst, B.

T1 Wiktymologia kryminalna

PB Wydawnictwo Naukowe PWN

YR 2021

SN 978-83-01-21786-0

Bibliografia BibTex:

@Book{ 247071, author = "Hołyst, Brunon", editor = "", title = "Wiktymologia kryminalna", publisher = "Wydawnictwo Naukowe PWN", year = "2021", address = "", isbn = "978-83-01-21786-0" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Hołyst, Brunon

ED -

TI - Wiktymologia kryminalna

PB - Wydawnictwo Naukowe PWN

CY -

PY - 2021

SN - 978-83-01-21786-0

ER -

Netografia (standard APA):

Hołyst, Brunon. Wiktymologia kryminalna [baza danych online] : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2021 [dostęp: 03 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/wiktymologia-kryminalna-brunon-holyst-247071.

terroryzm, prawo karne, korupcja, przestępczość narkotykowa, handel ludźmi, wiktymologia, sprawcy przestępstw, ofiara przestępstwa, nadużycie władzy, seksualne wykorzystanie dzieci

Dopiero w XX wieku zaczęto się zajmować systematycznie problematyką ofiary przestępstwa. Pojawiły się poglądy o konieczności systemowego spojrzenia na osobę sprawcy, ofiarę i czyn. Dużą rolę w tym całościowym ujęciu teorii zachowań przestępczych o...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-01-21786-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2021

Liczba stron:

659

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

STRUKTURA KSIĄŻKI 10
Wiktymologia kryminalna – przegląd problemów10
Criminal Victimology – abstract16
1. Teoretyczne perspektywy wiktymizacji kryminalnej22
Rozdział 1. Ogólne zagadnienia wiktymizacji kryminalnej 22
2. Rozwój wiktymologii kryminalnej31
3. Potencjał wiktymogenny i podatność wiktymizacyjna33
4. Badania wiktymizacyjne56
5. Klasyfikacja ofiar przestępstw67
6. Płeć a wiktymizacja kryminalna74
7. Powtórna i wielokrotna wiktymizacja82
Rozdział 2. Zakres i skutki wiktymizacji kryminalnej 100
NIESKRADZIONE.PL: SZEŚĆ PRZYKRYCH KONSEKWENCJI KRADZIEŻY TOŻSAMOŚCI105
Rozdział 3. Strach przed przestępczością 128
POMIAR STRACHU PRZED PRZESTĘPCZOŚCIĄ132
Rozdział 4. Nowy model ofiary przestępstwa 144
1. Model ofiary178
Rozdział 5. Związki ofiary ze sprawcą przestępstwa 178
2. Relacje między ofiarą a sprawcą192
Rozdział 6. Ofiara sprawcą przestępstwa196
Rozdział 7. Wiktymizacyjne aspekty przestępczości terrorystycznej 208
WSPÓŁCZESNE OBLICZE TERRORYZMU W UNII EUROPEJSKIEJ223
Rozdział 8. Przestępczość narkotykowa 228
Rozdział 9. Handel ludźmi 256
Rozdział 10. Nadużycie władzy 286
TORTURY, MALTRETOWANIE I PRZESTĘPCZE NADUŻYCIA WŁADZY289
1. Rozmiary zjawiska302
Rozdział 11. Seksualne wykorzystanie dzieci 302
PRZESTĘPSTWA SEKSUALNE WOBEC DZIECI KOŃCZĄCE SIĘ ZABÓJSTWEM305
2. Pedofilia311
3. Stan psychiczny i fizyczny dziecka wykorzystywanego seksualnie313
4. Nadużycia seksualne w sieci314
5. Kobiety jako sprawczynie nadużyć seksualnych wobec dzieci316
6. Eksploatacja seksualna dzieci323
Rozdział 12. Korupcja328
1. Ryzyko – jego definicje i postrzeganie346
Rozdział 13. Wiktymologia zachowań nieumyślnych 346
2. Ruch drogowy – działania prewencyjne355
3. Przeciążenie pracą i jego skutki359
4. Deprywacje, przeciążenia, zagrożenia365
5. Strategie radzenia sobie ze stresem371
Rozdział 14. Policjanci jako ofiary postaw agresywnych 378
OFIARY POŚCIGÓW POLICYJNYCH382
Rozdział 15. Wiktymologia penitencjarna 394
1. Przepełnienie więzień396
2. Samobójstwa400
USTALANIE CZYNNIKÓW RYZYKA SAMOUSZKODZEŃ WIĘŹNIÓW402
3. Zjawisko przestępczości i wiktymizacji w zakładach karnych w niektórych państwach405
4. Członkowie rodziny osób uwięzionych409
5. Podkultura więzienna w polskich zakładach penitencjarnych416
IDENTYFIKACJA WIĘŹNIÓW SKŁONNYCH DO PRZEMOCY417
1. Obowiązek państwa wobec pokrzywdzonego422
Rozdział 16. System pomocy ofiarom przestępstw 422
PROGRAM POMOCY OSOBOM POKRZYWDZONYM NA LATA 2019–2024432
2. Kompensacja dla ofiar przestępstw w niektórych państwach436
WYRÓWNANIE KRZYWD OFIAROM PRZESTĘPSTW PRZEZ SPRAWCÓW437
OCHRONA ŚWIADKA NIELETNIEGO445
POMOC OFIAROM PRZESTĘPSTW W JAPONII452
DOSTĘP DO WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI W PRAWIE EUROPEJSKIM455
3. Ofiara w systemie restytucji467
4. Fundacja Pomocy Ofiarom Przestępstw477
5. Doradztwo ofiarom przestępstw – psychoterapia491
6. Polityka państwa wobec ofiar przestępstw494
POMOC MINISTERSTWA SPRAWIEDLIWOŚCI DLA OSÓB DOTKNIĘTYCH PRZEMOCĄ495
7. Działania policji na rzecz ofiar przestępstw497
8. Rola wolontariatu w pomocy ofiarom przestępstw502
9. Pomoc ofiarom przestępstw w Stanach Zjednoczonych510
AMERYKAŃSKI PROGRAM ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA ŚWIADKOM513
Rozdział 17. Mediacja między ofiarą a sprawcą przestępstwa530
Literatura uzupełniająca551
ANEKS 564
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka zaakceptowana i proklamowana w Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego 217 A (III) z dnia 10 grudnia 1948 r564
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych otwarty do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r567
Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełniona Protokołem nr 2572
Deklaracja podstawowych zasad wymiaru sprawiedliwości odnoszących się do ofiar przestępstw i nadużyć władzy. Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ 40/34 z dnia 29 listopada 1985 r. (ONZ 85)580
Europejska Konwencja o kompensacji dla ofiar przestępstw popełnionych z użyciem przemocy z dnia 24 listopada 1983 r584
Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r587
Europejska Konwencja o wykonywaniu praw dzieci, sporządzona w Strasburgu dnia 25 stycznia 1996 r597
Zalecenie nr R (85) 11 Komitetu Ministrów dla Państw Członkowskich w sprawie pozycji ofiary w ramach prawa i procesu karnego (przyjęte przez Komitet Ministrów dnia 28 czerwca 1985 r. na 387. posiedzeniu Przedstawicieli Ministrów)604
Zalecenie nr R (87) 21 Komitetu Ministrów dla Państw Członkowskich w sprawie pomocy dla ofiar i zapobiegania wiktymizacji (przyjęte przez Komitet Ministrów dnia 17 września 1987 r. na 410. posiedzeniu Przedstawicieli Ministrów)608
Zalecenie nr R (2000) 11 Komitetu Ministrów do państw członkowskich w sprawie przeciwdziałania handlowi ludźmi w celu wykorzystania seksualnego (przyjęte przez Komitet Ministrów w dniu 19 maja 2000 r. na 710. posiedzeniu Zastępców Ministrów)611
Rekomendacja nr R (97) 13 [Ministrów dla państw członkowskich] odnosząca się do zastraszania świadków i prawa do obrony z dnia 10 września 1997 r616
Rekomendacja Komitetu Ministrów Rec(2006)8 w sprawie pomocy dla ofiar przestępstw z dnia 14 czerwca 2006 r622
Decyzja ramowa Rady z dnia 15 marca 2001 r. w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym (2001/220/WSiSW)633
Dyrektywa Rady 2004/80/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. odnosząca się do kompensaty dla ofiar przestępstw642
Rezolucja nr 2 o sprawiedliwości przyjaznej dla dzieci z dnia 26 października 2007 r. MJu-28(2007)Resol. 2E651
Polska Karta Praw Ofiary653

badań,różnicująsięteżmetodybadawcze.Rośniewięcliczbanauk.Rośnieprzekona-

nie,żejednebadaniasąbardziej,ainnemniejnaukowe.

Specjaliścipodejmującypróbywyjaśnieniazjawiskiprocesówspołecznychpod-

dawaliostrejkrytycezastanysposóbbadaniaspołeczeństwa.Wykazywaliwszyst-

kiemetodologicznesłabościsocjologii,dowodząc,żetakwyposażonawnarzędzia

badawczedyscyplinaniewielemawspólnegoznaukamiścisłymi.Jeśliwięcjednoba-

danienazywanonaukowym,ainnemukategorycznieodmawianotakiegomiana,to

zrodzićsięmusiałopytanieokryteriumnaukowości.Przedmiotembadanianaukowego

staćsięmusiałosamobadanienaukowe.Taknarodziłasięswoistametanaukazwana

filozofiąnaukibądźlogikąnauki.

Oczywiściejedynądyscypliną,któramogłastaćsięprzedmiotemmetabadań,była

fizyka.Jejtopowszechnieprzyznawanomianoprawdziwej,niekiedyjedynejnauki.

Najejtereniewyrosłakadra,któraniezdolnabyławprawdziedodokonywaniaodkryć,

alezdolnadofilozofowaniaonich.

Metabadaczeniemogliliczyćnaaudytoriumskładającesięzwybitnychfizyków,

bociprzecieżzjednejstronystalisięprzedmiotembadań,zdrugiejzaśtooniwłaś-

niedyktowaliswympostępowaniemto,comiałobyćnauką.Dokogowięckierowa-

nowynikiposzukiwańfilozofównauki?Dotych,którzypragnęlibyćnaukowcami,

aniemoglizewzględunabrakwarsztatu.Audytoriumwypełniliwięcbadaczespołe-

czeństwa-socjologowie,niejakozdefinicjiniewyczuwającyistotyfizyki.Stądłatwo

byłoofascynacje,fetysz,kapłaństwowtajemniczonychmetanaukowców,zniewole-

nieadeptów.Fizykastawałasięwzorem.Trzebabyłosięprzyglądaćfizykomiprze-

kazywaćswewrażeniasocjologom.TęfunkcjęwypełniaływłaśnieKołoWiedeńskie

iszkołyafiliowane.

Filozofowienaukimusielisięcieszyćwyjątkowymprestiżem.Tylkooniwiedzieli,

jaknrobisię”naukę,ipotrafilinauczaćinnych,jaksiętoczynićpowinno.Konstruowali

więcdlasocjologiinajróżniejszereceptynanaukowość,naupodobnianiesiędonauki.

Niestworzylinicwfizyce.Niewymyślilinicwsocjologii.Jakometanaukowcyzdefi-

nicjimusielisięznaleźćponadwszelkąnauką.

Naczymwięcpolegałapracaneopozytywistów?Naczympolegałwpływfilozofii

nauki(tegobadaniafizyki)nasocjologię?Oddziaływaniefilozofiinaukinasocjolo-

gięodczasówKołaWiedeńskiegodoprowadziłodozasadniczejiniekorzystnejreo-

rientacjimetodologicznejsocjologii.Okresemprzełomowymbyłytulataczterdzieste

ipięćdziesiąteXXwieku.Wówczastoradykalneibardzorestryktywnekoncepcjeme-

todologicznegowczesnegoneopozytywizmuuzyskaływsocjologiirangęwykładni

metodynaukowejistopniowoweszływobiegjakometodologicznapodstawadyscy-

pliny.Wkonsekwencjisocjologiazatraciławznacznymstopniucharakterdyscypliny

humanistycznej,niezyskałajednakwbrewpotocznymwyobrażeniomcharakterudys-

cyplinynaukowej.Wwęższymsensienastąpiłabowiemnietylepróbaunaukowienia

socjologii,ilepróbaukształtowaniatejdyscyplinywedługmetodologicznegomodelu

nauki,którywramachdyscyplinymacierzystej,tj.filozofiinauki,zostałjużwcześniej

1.Ogólnezagadnieniawiktymizacjikryminalnej

Brak wyników

Wiktymologia kryminalna

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra