Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
1.Rozwójsportuparaolimpijskiego.Określenieproblematykibadawczej
niepozwoliłydodniadzisiejszegojednoznacznieokreślićpoziomuobiektywności
orazskutecznościstosowanychsystemówklasykacji.WopiniiMolika(2010b)jest
touwarunkowanelicznymiczynnikami,międzyinnymi:rodzajemdyscyplinyczy
konkurencjisportowejiichspecyki,rodzajemniepełnosprawnościzawodników
rywalizującychwdanejdyscyplinie,przebieguzawodóworazmożliwościprocedu-
ralnychzwiązanychzobserwacjąitestowaniemsportowców.
Dynamicznyrozwójsportuparaolimpijskiegoujawniasięrównieżwaspekcie
wynikówsportowych,jakieosiągajązawodnicywletnichizimowychdyscyplinach.
Rezultatyuzyskaneprzezniepełnosprawneosobynadanychigrzyskachniejednokrotnie
przewyższająte,którezostałyzdobytekilkalubkilkanaścielatwcześniejwtejsamej
dyscyplinieczykonkurencji(KosmoliPyrżak2001;KosmoliStanek2001;Molikiwsp.
2006;Karpińskiiwsp.2011;Seideliwsp.2012).Ofakcietymświadczyrównieżudział
niektórychsportowcówniepełnosprawnychzarównowigrzyskachparaolimpijskich,
jakiolimpijskich.Zdobywającwjednymrokupodwójnenominacje,zpowodzeniem
rywalizowalinaobiektacholimpijskichzpełnosprawnymizawodnikami.Przykładem
jestmiędzyinnymi:pływaczkazRPA-NatalieduToit(2008),lekkoatletazRPA-
OscarPistorius(2012)czytenisistkastołowazPolski-NataliaPartyka(2008,2012).
Należypodkreślić,iżzawodnicyniepełnosprawniniebylibywstanieosiągać
corazlepszychwynikówsportowych,gdybyniepostęptechnologiczny,jakimożna
zaobserwowaćnaprzestrzenikolejnychlatdziałalnościsportuparaolimpijskiego.Wi-
docznyjestonwadaptacji,modykacjiiewolucjikonstrukcjisprzętuorazurządzeń
sportowychorazwspecjalistycznychrozwiązaniachpodkątemdyscyplinzimowych
iletnich,zaadaptowanychdoindywidualnychmożliwościfunkcjonalnychtrenujących
zawodników(LongmuiriAxelson2005;MolikiKosmol2008;Burkett2010;Rice
iwsp.2011).Wysokimrezultatomsportowymprzysłużyłsięrównieżsystemszkolenia
zawodników,któryzbiegiemczasuzostałwswejstrukturzeczasowejorazrzeczowej
opartynabogatychdoświadczeniachsportuwyczynowegopełnosprawnychwrazzjego
powszechniestosowanymimetodami,formamiiśrodkami(DePauwiGavron2005b;
Sobiecka2009).Trzebateżwspomniećoszerokimwykorzystywaniuwcodziennej
praktycetrenerskiejwynikówbadańnaukowychprzeprowadzanychwżnychdys-
cyplinachparaolimpijskichzmyśląowskazaniuzawodnikomzżnymirodzajami
niepełnosprawnościnowychmożliwościwosiąganiumistrzostwasportowego(De-
PauwiGavron2005b).Podkreśleniawymagarównieżfakt,iżuzyskiwaniewysokich
wynikówsportowychjestpraktycznieniemożliwebezsystematycznejobserwacji
stanuzdrowiazawodnikówpodczasszkoleniasportowego,atymbardziejwokresie
bezpośrednichprzygotowańparaolimpijskich,atakżesamychzawodów.Stąddowspół-
czesnegosportuparaolimpijskiegozaangażowanezostałyzespołymedyczne,składające
sięzzjoterapeutów,psychologówidietetyków,którymikierująlekarze-specjaliści
medycynysportowej.Niejednokrotniewspieranisąoniprzezinnychspecjalistównauk
osporcie,ztakichdziedzinjakzjologiawysiłku,biochemia,biomechanikaczynawet
bioinżynieria(Reid1992;Madden2007).