Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RÓŻNICAJEDNEGOWIEKUDLAWSPÓŁCZESNYCHROZWAŻAŃNADWOLNOŚCIĄ
iXX;Kane:wiekXXiXXI),znacznaczęśćichtwórczościspotykasięwwieku
XX,przezcośledzićmożna,nailekształttytułowegoproblemuwolnościuległ
metamorfozomnaprzykładziebadaczyztejsamejepoki,oddzielonychjednak
niemalcałymwiekieminiemalośmiomatysiącamikilometrów.Zasadniczym
elementemtejróżnicyjestsprowokowaneprzeznaukiempiryczneodejścieod
tezybezwzględnego,mechanistycznegodeterminizmu.JakpiszeFranciszek
Sawicki:„dominującyprzezdłuższyczasświatopoglądmechanistycznydziś
jestnaukowopokonany.Badanianaukowewykazały,żewsposóbmechaniczny
niemożnatłumaczyćfunkcjiżyciowych,żewżyciuorganicznym,atymwięcej
psychicznymiduchowym,działająinneczynnikiiprawa.Fizykakwantowawy-
kazała,stosowaniefizycznejzasadyprzyczynowościmaswojegranicenawet
wsamejprzyrodzieiwykluczonejestwmikrofizyce.Słynna»relacjaniepewno-
ści«,czyli»nieoznaczonościHeisenberga«stwierdza,żeruchuposzczególnych
elektronówzdanychwarunkówdokładnieobliczyćiprzewidziećniemożna,
żeruchyteniejakodowolneidlategonieobliczalne.Ocenategofaktunie
jestjednolita.Jedniwnioskują,żeteruchyrzeczywiścieniepodlegająprawu
przyczynowości.Inni,słuszniejpewnie,sądzą,żeprawoprzyczynowościkieruje
itymruchem,tylkowsposóbdlanasniepoznawalny.Naogółprzyznajesię,że
stądnienależyspodziewaćsięrozwiązaniaproblemuwolnościwoli.Choćby
ruchyelektronówrzeczywiściebyłyprzypadkowe,tojednaktychruchówniby
»dowolnych«niemożnaporównaćzeświadomąwolnądecyzjąwoli.Wyniki
badańprzyrodniczychprzełamałyjednakzasadę,żefizyczneprawoprzyczyno-
wościjestbezwzględnymprawemwszechbytuistawaniesięinnegorodzajujest
niedopomyślenia”2.Choćzasadaprzyczynowościstanowiłajedenzpunktów
wyjściadlarozwojufilozofiiwolnościuHartmanna,problemdeterminizmunie
zostałrozwiązany,zmieniłjedynieodniesienieidziedzinybadawcze,wramach
którychjest,bądźniejestanalizowany.Determinizmprzyrodniczyprzerodził
sięwznacznieliczniejszeodmianydeterminizmów(ideterminacji),owiele
trudniejszychdozanegowanianiżzasadapowszechnegouwarunkowania,któ-
rejtowarzyszywielkikwantyfikator.Staramsięjednakwykazać,żeodejścieod
bezwzględnegodeterminizmuniezmieniłowdebatachnadwolnąwolątak
wiele,jakmożnabysiętegospodziewać.
Sampomysłredukcjiproblemudosztywnychramnaukempirycznych
(skupiającychsięnabadaniachnadfunkcjonowaniemludzkiegomózgu)po
dziśdzieńbudziliczne(inierzadkosłuszne)wątpliwości.Stanowiskatakiejak
2
F.Sawicki,Wolnośćwoliwnowymoświetleniu,„Rocznikifilozoficzne”1949–1950,
vol.2–3,http://www.jstor.org/stable/43409880[dostęp:11.03.2017],s.187izob.
D.Hodgson,QuantumPhysics,Consciousness,andFreeWill,[w:]TheOxfordHandbook
ofFreeWill,red.R.Kane,OxfordUniversityPress,Oxford2002,s.86.
13