Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
półekzksiążkami.Znałtębibliotekę,wypożyczałtutajlektury
szkolne,kiedychodziłdopodstawówki,aleczytałtylkoto,co
musiał,izawszeprzerażałagoilośćzadrukowanychniewiado-
mopocokartek.Nauczycielkapolskiegodwarazyniedałamu
promocjiimusiałrepetowaćtrzeciąiszóstąklasę.
Dziewczynawpatrywałasięwniegozlekkimuśmiechemznad
biurkaustawionegoprzyoknie.Podszedłdoniejśmiało.
–Świeżutki.Parędnitemuwirowany.Takiwierzbowo-klo-
nowo-sadowy.Siedzisztutajbezprzerwywśródtychksiążek.
Pomyślałem…Nazdrowie.TakwogóletomamnaimięMichał.
–Postawiłsłoiknabiurku.
–AjaAnna.–Odkręciławieczko,powąchała,robiącwniebo-
wziętąminęizanurzyławskazującypalecwmiodzie,apotem
gooblizała.–Dziękuję.Tonaprawdęmiłe.Yyyy,pyszne!Uwiel-
biammiód.Jaktamnaszpechowyborsuk?
–Zakopałemgo.
–Todobrze.Śniłmisięwnocy.Miałlegowiskowjakiejśza-
gruzowanejpiwnicywśródskrzyńzezłotemiróżnymikosztow-
nościami.
–SkarbvonSoldinów!
–Cotozaskarb?
–
Miejscowalegenda.Skarbzpałacu.Połowatutejszychgoszu-
kaimanadzieję,żejakznajdzie,tosięstądwyprowadzi.Civon
Soldinowiemieligozakopaćgdzieśwparku,jakfrontsięzbliżał.
–Topierwszapolskalegendatutaj.Trochęstarychniemieckich
znalazłamwlokalnychprzedwojennychniemieckichgazetach.
Aleotymskarbienigdyniesłyszałam.Małorozmawiamzmiej-
scowymi.Uważająmniepodobnozawariatkę.
–Bosamataktutajcałymidniamisiedziszwśródksiążekinie-
mieckichlegend.Przydałabysięjakaśrodzina,dzieci.
28
