Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
34
4.Oddziaływaniamiędzycząsteczkowewpolimerach
–zwiększająsięzewzrostemmakrocząsteczki,
–sąodpowiedzialnezaadhezjeikohezjępolimerówniezawierającychgruppolarnych,
–sąodpowiedzialnezatrwałośćukładówdyspersyjnych,aglomeracjeipodobneprocesy.
Oddziaływaniedyspersyjnemiędzydwomamakrocząsteczkamijestokreślonetzw.
stałąHamakera(Ħ),określonąrównaniem:
Ħ=π2q
1q
2β
1,2
gdzie:q
1,q
2-liczbaatomóww1cm3wmakrocząsteczkach1i2,
β
1,
2-stałaLondonaoddziaływaniamiędzydwomaniejednakowymimakrocząsteczka-
mi1,2.Możnająobliczyćzdanychmolekularnych.
WartościstałejHamakeramożnaobliczyćnapodstawiepomiarówoptycznychlubdielek-
trycznych(tabela4.2).
Tabela4.2.StałeHamakera(Ħi1020J)dlaróżnychpolimerów
Polistyren
Politetrafluoroetylen
Parafina
Polietylen
Poliester
Poli(chlorekwinylu)
Poli(metakrylanmetylu)
Poliamid(Nylon)
Polimer
(Ħ⋅1020J)
13,8
12,4
12,4
10,0
4,8
6,3
5,8
7,6
Oddziaływaniemiędzymakrocząsteczkamiopisujesięzwyklesumąwszystkichsił
międzycząsteczkowych.Wrozważaniachmolekularnychkoniecznejestsumowanie
wszystkichsiłmiędzycząsteczkowychdlawszystkichmakrocząsteczekzawartychwjed-
nostceobjętościrozważanegoukładu.
4.2.2.Oddziaływaniadonorowo–akceptorowe
Oddziaływaniadonorowo–akceptorowepojawiająsięmiędzydwomamakroczą-
steczkami,zktórych:
–jednamamałypotencjałjonizacjiijestdobrymdonoremelektronów,
–drugamadużypotencjałjonizacjiijestdobrymakceptoremelektronów.
4.2.3.Wiązaniewodorowe
Wiązaniewodorowewystępujewpolimerachzawierającychgrupęprotonodo-
norową,wktórejatomwodoru(H)jestpołączonyzsilnieelektroujemnymatomem(X),
np.atomemtlenulubazotu,natomiastgrupaakceptorowaprotonu–atom(A)mawolną
paręelektronową[4.3-4.9]:
