Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
ne,tworzyklasylubkategorie(phylalubspecies)dlannaturalnej”klasykacjiżywych
organizmów.Wmedycynieprzyczynowąwizjęchoróbjakoniezależnychczynników
wywołującychschorzeniazaproponowałSyndenhamwXVIIIwieku,ajejpozostałości
możnaznaleźćwewspółczesnychsystemachklasykacyjnychzaburzeńpsychicznych
[JablenskyA.,2005].
1.1.1.Ryshistorycznypowstawaniaklasykacji
SystemklasykacjichoróbSyndenhamazostałstworzonyw1848rokuiopierałsię
nazewnętrznychsymptomachorazoznakachchoroby.Wtymczasiebadanieprocesu
chorobowegobyłoniedostępne,natomiastosiągalnebyłydanezdostępnychbadańro-
dzinnychilongitudinalnych.Autorzaproponowałnastępującekomponentyklasykacji
chorób:kryteriawłączające,kryteriawykluczające,kryteriazejścia,badanialaborato-
ryjneibadaniarodzinne[SzatmariP.,WhiteJ.,MerikangasK.R.,2007].
W1863rokuKahlbaumwprowadziłdopsychiatriinozologicznymodelchoroby,
którywkrótkimczasiezdobyłdominującąpozycję.Modelchorobyjestprzesłanką
(premise),anieopartąnadowodachkoncepcją.Przesłankaopierasięnatym,żeza-
burzenianaparatu”psychicznegomanifestująsięjakoodrębnejednostki.Wpierwszej
częścizakładasię,żezaburzeniapsychicznecharakteryzująsięobjawami,przebiegiem,
zejściem,odpowiedziąnaleczenieiprzynajmniejokreślonąpatozjologią.Alejakdo-
tądniewielewiadomoobiologicznychdeterminantachzaburzeńpsychicznych.Wdru-
giejczęścimówisię,żekażdajednostkachorobowamożebyćodróżnionaioddzielona
odinnych,coteżjesttrudneprzyobecnieobowiązującychsystemachdiagnostycznych
[KahlbaumK.,1863;vanPraagH.M.,2000].
Kahlbaumzaproponowałklasykacjęopartąnaobjawach,przebieguorazdobrym
lubzłymzejściu.Jegodychotomiarozróżniałaograniczonepsychologicznezaburzenia
-nvecordia”(dysthymiamelaenaidystyhymiaelata,ograniczonezaburzenieumysłu),
któremajądobrąprognozę,icałkowitepsychologicznezaburzenie-nvesania”,zpo-
stępującymprzebiegiemażdodemencji(defekt,pełnezaburzenieumysłu)[AngstJ.,
GammaA.,2008].
AsystentemKahlbaumawzakładziepsychiatrycznymwGörlitzbyłEmilKraepelin.
Większośćswojejpracynaukowejpoświęciłideistworzeniaklasykacjizaburzeńpsy-
chicznych.ŹródełteoriinozologicznychKraepelinaupatrujesięwdwóchprzełomach
wniemieckiejpsychiatriilat60.i70.XIXwieku:upadkuteoriijednejpsychozy(Ein-
heitspsychose)ZelleraiGriesingerazasprawąpracKahlbaumaiHeckeraorazkrytyce
teoriineuropatologicznychFlechsigaiMeynerta,którychpróbywiązaniaodmienności
neuroanatomicznychzeschorzeniamipsychiatrycznymiczęśćpsychiatrów,wtymKra-
epelin,uważałazanieprzekonująceipozbawionepodstaw.
BadaniaKraepelinaopierałysięnadoświadczeniachpsychologicznych,zapocząt-
kowanychprzezWundta,inaszczegółowych,wieloletnichobserwacjachprzebiegów
historiichorób(badaniachkatamnestycznych).Kraepelinzbierałsetkihistoriichorób
ipoddawałjesystematycznymanalizom,wykorzystującm.in.kartydiagnostyczne
własnegopomysłu(Zählkarten).OdKahlbaumaprzejąłpojęciajednostkichorobowej
(Krankheitseinheit)ipsychiatriiprzebiegu(Verlaufspsychiatrie)[AngstJ.,2002].
Itak,dychotomiaKraepelinazostałazbudowanawoparciuodużąmonograęKah-
lbauma(1874r.)dotyczącąhistoriiizasadklasykowaniazaburzeńpsychicznych.Kla-