Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JoannaGładyszewska-Cylulko,Wspomaganierozwojudziecinieśmiałychpoprzezwizualizacjęiinnetechnikiarteterapii,
Kraków2010;ISBN:978-83-7587-945-2,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2007
Rozdziałpierwszy.Nieśmiałość21
ślenia,choćnieśmiałośćrodzicówzdajesięwzmacniaćnieśmiałośćpierwo-
rodnegodziecka,toniemaprawdopodobniewiększegowpływunakolejne
dziecizrodziny.
Naznaczącąrolękontaktówuczuciowychpomiędzydzieckiemajego
najbliższąrodzinązwracałauwagęrównieżD.Borecka-Biernat(2001,s.63–
–90).Badaniaprzezniąprzeprowadzonewykazały,żefunkcjonowaniedziecka
wgrupiezależyodtego,jakukładałysięodwczesnegodzieciństwakontakty
uczuciowemiędzynimajegonajbliższymi.Najważniejszą„obroną”przed
nieśmiałościąmożebyćzaspokojeniepoczuciabezpieczeństwaipotrzebysa-
modzielności.Jesttoswoistylekuodparniającynarzeczywisteiwyobrażone
zagrożenia.
Zdaniembadaczy,istniejądwarodzajenieprawidłowychśrodowisk
rodzinnychprzyczyniającychsiędorozwojunieśmiałościudzieci:rodzina
nadmiernieopiekuńczairodzina,wktórejbrakwystarczającegokontaktu
uczuciowegorodzicówzdzieckiem,atakżebrakzainteresowaniaemocjonal-
negozestronyrodziców.Wpierwszejsytuacjidzieckoniemawystarczającej
ilościokazjidosamodzielnegodziałania,aktywnegoosiąganiacelów,radze-
niasobiewsytuacjachnowych,zatemobawiasiękażdejzmianywymagającej
podejmowaniasamodzielnychdecyzjiiprzystosowaniadonowegośrodo-
wiska.Wdrugimwypadkunatomiastniemaonozaspokojonejpotrzeby
bezpieczeństwa,warunkującejwszelkąaktywnośćczłowieka(takżewsferze
kontaktówspołecznych),atakżepotrzebywspółdziałaniaiłącznościzbli-
skimiosobamiorazpotrzebymiłościiuznania.Niektórebadaniawykazały
ponadto,żenieśmiałościsprzyjaniekonsekwentnaopiekanaddzieckiem
wnajwcześniejszymokresiejegożycia.Gdyniemowlęnieotrzymujeregu-
larnych„porcji”miłościitroski,możewytworzyćsięwnimtendencjado
niepewnościwkontaktachzludźmi(Witkin,2000,s.189).
BadaniaprowadzoneprzezB.Harwas-Napierałę(1979,s.66–70)
ujawniły,żetypukładunerwowegoniejestjednoznacznądeterminantąnie-
śmiałości.Autorkastwierdziła,żechoć57,5%badanejnieśmiałejmłodzieży
masłabyukładnerwowy,tonieśmiałośćmożesiętakżekształtowaćuosób
oinnychtypachukładunerwowego(typsilnyniezrównoważony,silnyzrów-
noważonyruchliwy,silnyzrównoważonypowolny).Natomiastczynnikiem
istotnieróżnicującymdoświadczeniadziecinieśmiałychiniecechującychsię
nieśmiałościąjestpoczucienegatywnejrozbieżnościmiędzyobrazemwłasnej
osobyastandardamispołecznymi.Nieśmiałościsprzyjatakżeograniczenie
