Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1010Wstęp
p2=Σ
p2
u=p2
1+p2
2+p2
3+p2
4=p21E2=1m2.
u
5
(1.1)
Jakwidać,p2mawartość1m2,gdziemjestmasąspoczynkową,jestzatemniezmien-
nikiemrelatywistycznym,albowiemmmaoczywiściesamąwartośćwewszyst-
kichukładachodniesienia.JeśliE,poznaczająwartościzmierzonewlaboratoryjnym
układzieodniesieniaΣ,towartościtychparametrówwinnymukładzieodniesienia,
powiedzmyΣ,poruszającymsięwzdłużosixzprędkością;c,możnaotrzymaćza
pomocątransformacjiLorentza,mającejwzapisiemacierzowympostać
p
u=
Σ
v=1
4
uuvpv7
gdzie
uuv=
|
|
|
|
|
|
|
1i
γ
0
0
0
0
0
1
0
0
1
0
i
γ
0
0
|
|
|
|
|
|
|
orazγ=1/d11;2.Zatem
p
p
p
p
1=γp1+i;γp47
2=p27
3=p37
4=1i;γp1+γp4.
Dlaenergiiipędumamywięc
p
p
x=γ(px1;E)7
y=py7
p
E=γ(E1;px)7
z=pz7
przyczymoczywiściep21E2=1m2.Powyższetransformacjestosująsięrównież
dowspółrzędnychczasoprzestrzennych,jeślidokonaćzamianyp1x1(=x),p2
x2(=y),p3x3(=z)ip4x4(=it).
Kwadratczterowektoraw(1.1)jestprzykłademskalaralorentzowskiego,tzn.nie-
zmienniczegoiloczynuskalarnegodwóchczterowektorów,Σpupu.Innymprzykładem
takiegoskalarajestfazafalipłaskiej(określającapołożeniemaksimówiminimówfa-
li),którapowinnamiećtakąsamąwartośćdlawszystkichobserwatorów.Oznaczając
wektorfalowyjakok,aczęstośćkołowąjakoωikorzystajączjednostek-
h=c=1,
otrzymujemy
faza=k·x1ωt=p·x1Et=Σpuxu.