Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wychowanieprzezsztukędawnąiwspółczesną
21
rzeczywistościczystworzonymprzeznichnierealnymświa-
tem.Tonietylkoopowiedzeniesię„za”lub„przeciw”temu,
coartyścipokazują.Toraczejwiwisekcja,którejmożemy
dokonać,wchodzącwinterakcjezdanymdziełemlubbiorąc
udziałwzaaranżowanejsytuacjiartystycznej.Odbiorcanie
powinienoczekiwaćodsztukiwspółczesnejprzesłania,opinii,
odpowiedzi.Widzstajewobliczusytuacji,którejniepotrafi
napierwszyrzutokaocenić,odnaleźćsensu–dopierostop-
niowowgłębiającsięwnią,doznając,przeżywając,wchodząc
winterakcje,zaczynauświadamiaćsobieuczucia,jakiesię
wnimpojawiają,myśli,jakiedanedzieło/sytuacjaartystyczna
wyzwala.Dopieropóźniejkonfrontujeto,cowłaśnieprzeżył,
zwcześniejsząwiedzą,doświadczeniem,poglądami,które
miaługruntowane,gdyż„nabył”jewychowującsięwokre-
ślonejspołeczności,przekazującejwartościinormyjakocoś
stałegoiniepodważalnego.
Sztuka,swoimnieczytelnymnapierwszyrzutokaprze-
kazem,dajeodbiorcymożliwośćdoznaniaczegośnowego,
innegoniżto,comamudozaoferowania„znajomy”świat.
Niemapakietuinterpretacyjnegonawstępie.Jesttylkoin-
terakcja–interakcjazniewiadomąprzestrzenią,awłaśnieta
niewiadomaniepozwoliodbiorcynawcześniejsze„przygoto-
waniesobiestanowiskanadanytemat”.Wówczasniemiałoby
tosensu,gdyżstanowiskopowstałobynaschematach,jakich
danyodbiorcaużywa.Sztucezaśzależynazawieszeniu„fał-
szywejświadomości”,ukształtowanejnabaziewcześniejszych
kulturowychprzekazów.Tylkoniedookreślonaprzestrzeńnie
„urabia”odbiorcy.Pokazuje–wymagającustosunkowaniasię
doczegoś,cowłaśniezostałoindywidualnie„przeżyte”.Kry-
tycznynamysłnadrzeczywistościąjestwięctymatutemsztu-
kiwspółczesnej,któryłączyjązpedagogikąkrytyczną.
InspirującsięstwierdzeniemLechaWitkowskiego,iż„wsto-
sunkudokażdejpedagogikinależyzadawaćtesamepytania”39,
39LechWitkowski,Ostanieiproblemachrecepcjiamerykańskiejpedago-
gikiradykalnej...,dz.cyt.,s.58.
