Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Tylkobógtowie–odparł.–Zapytajgo.
Zamknąłoczy,ajegooddechstałsięrównyigłęboki.
–Zapytam.
Wtedywłaśniezdecydował,żemusiporozmawiaćztymbogiem,heretykiemnauki.
Wyszedłzbaru,żegnanyenergicznymigestamirękiczłowiekawkapeluszu.
Porozmowieutwierdziłsięwprzekonaniu,żechłopakotarłsięowiedzęuniwersytecką.
Nasłuchałsiępewnieoalternatywnychkierunkachwnauce,którenaspółkęzkumplem
wkapeluszusprzedawałchętnym.
„Tojestnowytrend.Istajesiępopularny”–podpowiedziałmujegosłynny
dziennikarskinos(taniezgrabnafraza–omówiącymorganiepowonienia–dostatecznie
częstopowtarzana,uczyniłagosławnym).
Osobiściejednakniebyłwstaniezaakceptowaćtejnowości.Istnieniematerii
biologicznej,zktórejmożnacośprodukować,przeczyłowszelkimtwardymdowodom
zebranymprzezichnaukę.
„Mimowszystkotojakaśbrednia”.Dziennikarzwzruszałramionami.Niemógłsię
pogodzićztymterminem,choćnajwyraźniejniewymyśliłgociemnymotłochzrynku.Ale
nieistniałonictakiegojakbiologia,totylkonowe,modnesłówko.Tanaukowaherezja
obejmowałajednakjużcałyichświatwidzialny.„Czypowszechnośćjestmiarąprawdy?”
–zadałsobiepytanie,któregosięnauczyłnawykładachzlogiki.Odpowiedźnegatywna
przyniosłamuuspokojenie.Usunąłtegłupstwaoboguibiologiizeswegoumysłu.Ale
tylkonachwilę,jaksięokazało.
Kiedybowiemprzeglądałdziśserwisprasowy,jegowzrokprzyciągnąłkrzyczący
czerwieniątytuł:„Zagładajestbliska!”.
Awięckoniecświatazostałogłoszony,wdodatkudokonałtegokonkurent,
itonajbardziejniebezpieczny.HendrigoPsiukzawzięciekontynuowałczytanieartykułu.
„Wyczerpująsięnaszezasobyenergetyczne–mówiprofesorzInstytutuWiedzy.–Nie
znamyjeszczeprzyczynytegoprzerażającegozjawiska,byćmożewodległejgalaktyce
otworzyłasiębiaładziuraiwsysawszystko”.Wpierwszymakapicieprzytoczonosłowa
naukowca,corozwiałowątpliwości.Toteżmógłsobiedarowaćlekturęcałegotekstu.
Zresztąniebyłochwilidostracenia.
„Pewniejużzebraliplotkioboguizagładzieizamieszcząjewnastępnymserwisie”
–pomyślał.
Musiichwyprzedzić,botoonjestnajlepszy.Zerwałsięodczytnikainatychmiast
poszedłdolaboratorium.
Iotowciążczekanaodpowiedźzgóry,odtego,którybyłbiologiem,awięcrzekomo
bogiemnowejdziedzinywiedzy.HendrigoPsiukjakowybitnydziennikarzmiałumysł
otwartynanowości,alerównieżnamilęwyczuwałgłupotęswoimsłynnymnosem.Nie
wierzyłwistnieniemateriibiologicznej.
Naglewydarzyłosięto,czegojużodpewnegoczasusięobawiał:poczułlekkie
swędzenienaprzegubachoburąk.Byłtoznak,żezmagazynowanaenergiawyczerpujesię.
Kiedyjejpoziomspadniedozera,skończysięjegożycie.Uświadomiłsobie,jakbyło
krótkie.„Skądtowrażenie?”–zastanawiałsię.Przypominałsobie,jakjeprzeżywał.Czas
wypełniałamunietylkopraca.Choćosiągnąłtakwysokieszczyty,zużyłnakarieręmoże
paręprocentswojejenergii.Pozostałąresztęwydatkowałnaprzyjemności.Bawiłsię
iucztowałcodziennie,czyraczejconocdobiałegoświtu.Weleganckichrestauracjach
