Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Wstęp
Spektaklludycznymożebyćtakże-idętuzasugestiamiGuyDeborda,twórcy
specyficznego,mocnoideologicznegopojęciaspektaklu-npojmowanyjakocałość
[...]równocześnierezultatemicelemistniejącegosposobuprodukcji[...].Wewszyst-
kichswychposzczególnychformach-informacjilubpropagandzie,reklamielub
bezpośredniejkonsumpcjirozrywek-spektaklwyznaczadominującymodelżycia
społecznego”9.Czyżwspółczesnespektakleludyczneniesąwyrazemdominującego
modelużyciaspołecznego,modeluhedonistyczno-konsumpcyjnego?
Mamnadzieję,żetaprezentacjaprocesuuludycznianiawspółczesnejpolskiej
kultury-główniemiejskiej-nasycaniajejludycznymitreściamiiformami,oraz
procesukształtowaniasięhomoludensnaszychczasów,wzbudzizainteresowanie.
Pracęswojątraktujęjakoskromnąpróbęuporaniasięzproblememnadzwyczajsze-
rokimiwdużymstopniuenigmatycznym,niedookreślonym,wymykającymsię-ze
względunaswojąnaturę-analizienaukowej.
wrodzajuEmaus,LajkonikaczyRękawki.Odbierająonijedyniezewnętrzny,czystozabawowy,ewen-
tualnietakżeestetycznywymiarwidowiska.
9
G.Debord,SpołeczeństwospektakluorazRozważaniaospołeczeństwiespektaklu,tłum.M.Kwater-
ko,Warszawa2006,s.34.PojęciespektakluodG.Debordaprzejąłizastosowałzdużympowodzeniem
wswojejpracyL.Pułka,Kulturamediówijejspektaklenatleprzemiankomunikacjispołecznejiliteratury
popularnej,Wrocław2004.
