Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
upewniającsię,czytowidzę.Skurwysyn.
Dziewczynaoderwałasięodjegoust,aonszarmancko
pochyliłsięipocałowałjąwrękę.Miałatobyćzapewne
rekompensatazato,żenieodwieziejejdodomuiże
musiwrócićsamauberem.Dziewczynazachichotała
rozkosznie,odkleiłasięodniegoiruszyławstronędrzwi.
Przywyjściuodwróciłasięjeszczeiposłałamucałusa.
Stałwmiejscu,czekał,ażwyjdzie.Apotempodszedł
domojegostolika.Nalitośćboską,niewytrzymałnawet
kilkuminutdlaprzyzwoitości!
–Można?–Wskazałnakrzesłoobok.
Skinęłamgłową.Usiadł.
–Nieprzyszedł...–Raczejstwierdził,niżspytał.
–Ależskąd.
Spojrzałnamniezdziwiony.
–Nieczekapaninanikogo?Byłempewny...
–Czekamnapana.
Dałammuchwilęnaprzetrawienienowegokierunku,
jakiobrałarozmowa.Samawykorzystałamtęchwilę
naprzysunięcieleżącejnastolikukomórkiinakryciejej
dłonią.Onzkolei,widziałamtowyraźnienajegotwarzy,
próbowałwmyślachróżneodzywki,ażwkońcu
zdecydowałsięna:
–Czymysięznamy?
Wyjęłamzkieszeniwizytówkę,przesunęłamjąpostole
wjegokierunku.Przeczytał„FrankaKruk,prywatneusługi
detektywistyczne”izbladł.Przezdłuższąchwilęnie
wiedział,copowiedzieć,alemniejużbolałapupa–mieli
tuniewygodnekrzesła–więcpostanowiłam
gowyręczyć.
–Panateść,czyliojciecpanażony,zktórąożeniłsię
panwrównymstopniudlajejurody,codlawielkiego
