Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(szczęściaisatysfakcji).Psychologiapozytywnarozwinęłasię
bowiemznaczniepóźniej,jużpośmierciR.Havighursta,amodel
dobrostanuosobowościowegoispołecznegojestobecnyw
naucedopieroodokołokilkunastulat.Niewiadomowięc,
codziejesięwobliczurealizacjilubniezrealizowaniazadań
rozwojowych,zdwoma,niebadanymidotychczasrodzajami
dobrostanu.Ichdiagnozawydajesięważna,chociażbyztego
powodu,żepewnewynikibadań(Eme,1979,Offer,Ostrov,
Howard,1981,Lerner,1976,za:Zimbardo,1999),wskazujące
nagłównyproblemmłodzieży,któryzwiązanyjestzbrakiem
akceptacjiwłasnegociała(niezrealizowanezadanierozwojowe),
świadczyłybyodeficyciewzakresiesamoakceptacji–jednejz
głównychdymensjidobrostanuosobowościowego.
Problembadawczyihipotezy
Zaprezentowaneniżejbadaniamieszcząsięwobszarze
rozwojowychstudiównaddoświadczeniamimłodzieży
związanymizwkraczaniemwdorosłośćorazodwołująsię
doosiągnięćpsychologiipozytywnej,nastawionejnietyle
nadiagnozękryzysówadaptacyjnychokresuprzejściowego,ile
naanalizępotencjalnychzasobówstanowiącychpodstawę
optymalnegoradzeniasobiezwyzwaniamiitrudnościamiczasu
dojrzewaniaidorastania.Zaistotnyzasób,zgodniez
teoretycznymizałożeniamipsychologiipozytywnej,uznawany
jestsubiektywnydobrostan,przejawemktóregojestpoczucie
emocjonalnegospełnieniaorazurzeczywistnieniaosobistych
dyspozycjiwprocesiebudowaniaswejtożsamości,atakżew
wyznaczaniurelacjiwzłożonychkontekstachspołecznych
(Argyle,2004;Czapiński,1992;Ryff,Singer,2004;Seligman,
2003).
Możnaprzyjąćzałożenie,żejednymzwarunkówosiągnięcia
dobrostanujestadekwatnośćpodejmowanychdziałań
dospołecznychoczekiwańiwymagań.Kulturowoukształtowane
oczekiwaniaadresowanesądoczłonkówspołeczeństwa
nakażdymetapieichżyciai–jakzakładaopisowakoncepcja
zadańrozwojowychR.Havighursta(1981)–pomyślnarealizacja
zadańprzeznaczonychdladanegookresurozwojowego
zapewniajednostcezarównoprzystosowaniewaktualnej
