Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
no-wychowawczego,częstopołączonazkoniecznościąpodjęciaoddziaływań
terapeutycznychwszędzietam,gdziezagrożonyjestprawidłowyrozwójjedno-
steknaskutekoddziaływaniainnychukładówspołecznych.
Wprocesiediagnostyczno-terapeutycznymdziecizzaburzeniamirozwoju
najbardziejprzydatnywydajesiępodziałzaproponowanyprzezKowalika
(2005),wktórymwyróżniamy:
‒diagnozęróżnicową(nozologiczną),
‒diagnozęfunkcjonalną,
‒diagnozęinterakcyjną(psychospołeczną).
Zgodniezprzyjętympodziałemdiagnozanozologicznamanaceluokre-
śleniejednostkichorobowejnapodstawiejejsymptomów.JakpiszeWysocka
(2013,s.53),diagnozanozologicznajestrozpoznaniemwistniejącymstanie
tego,cojestznanediagnościeteoretycznie,coograniczajądoidentyfikacji
objawów.Pozwalatoprzewidziećdalszyrozwójzaburzeniaorazustalićroko-
wania.Jestwięcistotnadlaplanowaniaoddziaływań,przewidywaniatrudności
czyograniczeń,atakżepotencjalnychmożliwości.
Funkcjonalnymodeldiagnozyjestpodstawąprowadzeniaterapii.Mana
celuokreśleniepoziomufunkcjonowaniadzieckawzakresieposzczególnych
sferrozwojowych,atymsamymwyznaczeniewłaściwegopoziomuoddziały-
wańpomocowych.Przeprowadzającdiagnozęfunkcjonalną,odnosimysiędo
sferfunkcjonowaniadziecka,wśródktórychnajczęściejwyróżniasię:psycho-
motorykę,percepcję,procesypoznawcze,mowę,emocje,zachowaniaspołecz-
ne(Wyczesany,Gajdzica2006).
Diagnozainterakcyjnauwzględniaszerszykontekstśrodowiskowy–za-
równoosobębadaną,jakrównieżjejotoczeniespołeczne.Womawianejpro-
blematycekoniecznejestprzyjęcietegomodelu,cojestzgodnezprzyjęciem
założeńouwzględnianiuwprocesiediagnozynietylkosytuacjidziecka,ale
równieżjegorodziny(Kowalik2005).Diagnostapowinienocenićcharaktery-
stycznecechysystemurodzinnego,wszczególnościstylewychowania,wystę-
pującepatologie,gdyżobjawydzieckamogąbyćpodtrzymywaneprzeznie-
właściweinterakcjewśrodowiskurodzinnym(Namysłowska2006).
Należyzauważyć,żediagnozafunkcjonalnaiinterakcyjnałącząsię
zprocesemterapeutycznym,gdyżzczasemdziecko,jakrównieżjegointe-
rakcjezotoczeniem,zmieniająsięiwymagająciągłej,dynamicznejoceny
(Zawiślak2009).
Podsumowującrozważanianatematdiagnozowaniazaburzeńrozwoju,na-
leżypodkreślić,żejesttoprocesinterdyscyplinarnyiwieloaspektowy,który
wcelupełnegorozpoznaniasytuacjijednostki,jejpotrzebimożliwości,atakże
uwarunkowańśrodowiskowychpowinienobejmowaćdiagnozęnozologiczną,
funkcjonalnąiinterakcyjną.
25
