Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
66
2.PRZEMIANYODBIORUMUZYKIWXXIXXIWIEKU
Zgodniezdefinicjąmuzykarozrywkowacharakteryzujesięłatwościąwodbio-
rze,costwarzamożliwośćszybkiegojejpopularyzowania.Stanowitogłównynurt
wdziałalnościprzemysłurozrywkowego,którywdrugiejpołowieXXwiekustałsię
jednąznajbardziejdochodowychgałęziprzemysłuihandlu(EncyklopediaPWN,2007).
Współczesnąhistorięmuzykipopularnejokreślatendencjadojawnegoiświadome-
gomieszaniastylówigatunkówmuzycznych2(Strinati,1995).Wdzisiejszymświecie
mamyzresztądoczynieniazniekontrolowanymmieszaniemsięniezliczonychgatun-
kówmuzykirozrywkowej.Coroczniepowstająnowezjawiska,zaśoczywistadonie-
dawnagranicamiędzymainstreamemaundergroundemlubmuzykąniszowąjest
współcześniebardziejproblematycznaniżkiedykolwiek(Rychlewski,2013).Zachęcato
milionymłodychludzidopełnegouczestnictwawrynkumuzycznym,atymsamymdo
wiązaniaswojejprzyszłościztworzeniemiwykonywaniemwłasnejtwórczości.Coraz
więcejludzizcałegoświatastajesięnietylkoodbiorcami,lecztakżetwórcamitreścimu-
zycznych.Popularyzacjamuzykimarównieżzwiązekzedukacją.Największyinajszyb-
szyrozwójedukacjimuzycznejnamasowąskalęnastąpiłoddrugiejpołowyXXwieku
(wszczególnościwStanachZjednoczonychiwwielukrajacheuropejskich),aowiele
wcześniej-wniektórychrejonachAzji.Pokilkudziesięciulatachtakichpraktykza-
owocowałotozjawiskiemmasowego,amatorskiegomuzykowaniawrodzinachiwśród
młodzieży.Praktycznezajęciamuzycznetoważnaczęśćedukacjiwwielupaństwach
europejskichorazwAmerycePółnocnej.NanajlepszychuczelniachwStanachZjed-
noczonychprzyszlimenedżerowiećwicząwspółpracęwgrupieprzezgręworkiestrze.
Tęczęśćmojejksiążki,wktórejopisujęnajważniejszyowocgwałtownychzmian
narynkumuzycznymXXwieku-czylirozprzestrzeniającysięnacałymświecie,coraz
bardziejmasowyodbiór,corazintensywniejprodukowanejmuzykirozrywkowej,niech
podsumujeMarekKrajewski(2005,s.15-16),któryanalizowałproblemzdefiniowania
kulturypopularnej,zwracającuwagęnaewolucjęjejrozumienia,awieleztychmyśli
możnaodnieśćdowspółczesnejtwórczościmuzycznej-doświatamuzykipopularnej:
Najstarszyinajbardziejpowszechnysposóbokreślenia,czymjestpopkultura(ł)spro-
wadzałsiędoprzeciwstawianiajejkulturzeelitarnej(wysokiej,kanonicznej).Zgodnie
ztąstrategiądefiniowaniakulturapopularnatotakitypkultury,któregoopozycją,
itowpodwójnymsensie,jestkulturaelitarna.Popierwsze,kulturapopularna,zgod-
niezłacińskimźródłosłowemokreślenianpopularny”,tokulturaludu,skierowanado
luduiprzezludpraktykowana.Podrugiejednak,kulturapopularnatokultura,która
zawierawartości,dzieła,idee,przekazy,style,trendycałkowicieodmienne,sprzeczne
ztymi,którewypełniająkulturęelitarną(awięcwulgarne,niskie,przemijające,proste,
ogłupiające,skomercjalizowaneitd.).Wtympierwszymwypadkukulturapopular-
natopoprostukulturaludu,wtymdrugimwypadkukulturapopularnatokultura
2
Twierdzenietopadłozperspektywyteoriipostmodernistycznej.
