Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Wstęp
(znakiemmożebyćnp.jakieśsłowo).Dlategometalogikęnazywasię
częstosemiotyką–dogreckiegosłowasemeion,toznaczynznak”.
Każdyznakposiadatrzyaspekty,czyliodniesienia,iwtychtrzech
aspektach(odniesieniach)funkcjonuje.Każdymztychaspektów(czy
odniesień)znakuzajmujesięinnydziałsemiotyki.Stosowniedotych
trzechaspektówznaku,istniejątrzydziałysemiotyki:syntaktyka,
semantykaipragmatyka.
Semantykazajmujesięznakiemwjegorelacjidooznaczanego
przezeńprzedmiotulubstanu.Semantykaodnosidanyznakdoczegoś,
np.dojakiegośprzedmiotu.Wtymostatnimprzypadkupowiadamy,
żeznakoznaczaokreślonyprzedmiot.Takimznakiemjestnazwa
oznaczanegoprzezniąprzedmiotu.Znakimogąodnosićsięnietylko
doprzedmiotów,leczrównieżdorelacjimiędzyprzedmiotamilubich
własności.mówisięwtedyopredykatach.Znakamimogąbyćteżcałe
zdania.Zdaniaoznaczająstanyfaktyczne.Relacjemiędzyznakami
aoznaczanymiprzeznieprzedmiotamiistanaminazywasięstosun-
kamisemantycznymi.
Syntaktykazkoleizajmujesięznakamiwichstosunkudoinnych
znaków.Ustalaregułyużywaniadanychznaków.Stosunkimiędzy
znakamidanegojęzykanazywasięstosunkamisyntaktycznymi.
Pragmatykawreszcie–tonauka,którazajmujesięrelacjamimię-
dzyznakamialudźmi,którzyużywajątychznaków.Chodzituzatem
opraktyczno-komunikacyjnewarunkistosowaniaznaków.Takirelacje
nazywamypragmatycznymi.Relacjepragmatycznezakładająrelacje
poprzednie,tzn.syntaktyczneisemantyczne.Znakibowiem(np.słowa
naszegojęzyka)tylkowtedymogącośzakomunikowaćczłowiekowi,
czylioczymśgopoinformować,gdysamecośznacząigdysąwłaści-
wieużytewstosunkudoinnychznaków(np.słównaszegojęzyka).
Dodajmyjeszcze,żelogikaformalnamacharakterdedukcyjny,
tzn.przyuzasadnianiuswychteznieodwołujesiędodoświadczenia.
Swojetezy,zwaneprawamilubtautologiami,wyprowadzazaksjoma-
tówkorzystajączokreślonychprawidełwynikanialogicznego.
