Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tejęzykioddziałująnasiebiewwiększymlub
mniejszymstopniuiwzależnościodregionuTajwanu.
WprozieYangFuminanarracjawjęzykukrajowym
płynniemieszasięzlicznymidialogamiisłowami
wjęzykutajwańskim,conatychmiastnasuwapytanie:
jakrozwiązaćtękwestięwtłumaczeniu?Ostatecznie
zdecydowałamsiętłumaczyćwszystkostandardową
polszczyzną,uciekającsięconajwyżejdowiększej
potocznościwdialogach(językiemtajwańskim
posługująsięczęściejosobystarszeimieszkającepoza
dużymimiastami–wśródmłodszychmieszkańców
metropoliidominujejęzykkrajowy.Oczywiściewiele
osóbposługujesiępłynnieobydwomaiprzeskakujelub
łączyjedenzdrugimzależnieodokoliczności).Nie
siliłamsięzatonacelowetworzeniesztucznego
dialektuanitymbardziejadaptowaniepolskichgwar,
byodwzorowaćtensposóbmówienia(tajwański
ikrajowysątowszakosobne,choćspokrewnionejęzyki
–byłobytowięctrochętak,jakbyktośnapisałksiążkę
poczeskuzewstawkamiposłowacku,apolskitłumacz
przetłumaczyłtewstawkinaprzykładnagwarę
góralską!).
WyzwaniemnumertrzybyłliterackistylYang
Fumina,wktórymnarracjajestsutodoprawionagrami
słownymi–tawłaśniececha,któradodajejejtakiego
smaczkuworyginale,najtrudniejpoddajesię
tłumaczeniuzuwaginaróżnicewkonstrukcjijęzyka
chińskiegoipolskiego.Chiński,pozbawionydeklinacji
ikoniugacji,aponadtozapisywanyznakami
reprezentującymikonkretnesensy(niedźwięki),
