Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
głosuwiązłwgardle.Zerwałasięzkrzesłaipodbiegła
dookna.Postałatammożesekundęiwróciła,
bybezradnieopaśćzpowrotemnataboret.–Niebędę
mieszkaćztym...ztym...–Brakowałojejsłów.–Nie
będęijuż!
–Teżtegoniechcę–wykrztusiłaztrudemTeresa.
WprawdzieBogdannigdy,przenigdyniepodniósłręki
nacórkę,nawetniekrzyknąłnamałą,apretensje
iposzturchiwaniażonyzdarzałysięwyłącznie,gdybyli
zesobąsamnasam,mimotoJuliaświetniezdawała
sobiesprawę,codziejesięwdomupodczasjej
nieobecności;imbyłastarsza,tymbardziej.Niedałosię
wytłumaczyćnieszczęśliwymprzypadkiemkażdegosińca
czyotarcia,pojawiającychsięcochwilęatonaszyi
mamy,atopodokiem.Teresakryłaswojegooprawcę,
najpierwprzedteściamiicórką,późniejtylkoprzed
tąostatnią,alepopewnymczasiewszyscydomownicy
wiedzieliowyczynachBogusia.Tojegomatkanamawiała
synową,bywreszciezgłosiłatonapolicję,aleTeresa
wytrzymywała.Dlaczego?BoBoguśbyłdobrymojcem.
Aprzynajmniejtaksięjejzdawało.
–Niebędęmieszkaćztatą.Niespędzętuznimani
jednegodnia.Rozumiesz?–Julkakolejnyrazwstała,żeby
podejśćdokuchenki.Nastawiłapełnyczajnik,odkręciła
gaziwspartapośladkamioblatszafki,patrzyła
nazupełniebezbronnąijeszczebardziejbezradnąmamę.
Wszystkowniejkrzyczało,gdypomyślała,żeojciecznów
zaczniesięnadniąznęcać.Aterazdopierobędziemiał
powody,wszakmamawzięłaznimrozwód.Zaraz
pozaocznymogłoszeniuwyrokuzadzwoniłdodomu
iodgrażałsię,żekiedyskończyodsiadkę,policzysię
zTereskąipokażejej,cotoznaczyporzucaćmęża.
–Mamo...
