Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
autorytetów…
Verlaqueszukałstosownejodpowiedzi,zdziwiony
gruboskórnościąLéo.Jaksięwydawało,Sachanie
dostajeodojczymamęskiegowsparcia.Margaux
zmieniłatemat,aVerlaquezatrzymałsięmyślami
nakwestiimęskiegowzorca.Jegoojciecuzyskałbytutaj
trzypunktynadziesięć,jegodziadekzestronyojca,
Charles,raczejsiedem.Charlesmógłbyosiągnąćlepszy
wynik,alezabardzopochłaniałogoprowadzenie
czterechnależącychdorodzinymłynów,ponadto
pochodziłzpokolenia,wktórymmężczyźniniebawili
sięzdziećmiottak,bezokazji.Niemniejdziadek
wywarłnaniegodużywpływmimoograniczonego
czasu,jakirazemspędzili.Dziadkowiezestronymatki
zmarli,kiedybyłbardzomały.Zastanawiałsię,jak
onsamwypadłbywtejroli,zwłaszczagdybypełnił
jąwobecmałegochłopca.Starałsięskierowaćuwagę
wstronęMargauxiLéo,którzysprzeczalisięzawzięcie
ocenydomów,aletopytaniepozostałoznimbardzo
długo.
FranceDuboispróbowałasięnanichniegapić.
Zwłaszczadlatego,żerobilitowszyscypozostaligoście
kawiarni.Wiedziała,żetakobietajestaktorką,alewtej
chwiliniemogłaprzypomniećsobiejejnazwiska.
KelnerpostawiłprzedFrancedanie,aonaodrazu
pożałowałaswojegowyboru.Będziewstaniezjeść
soczewicę,alejak,ulicha,zjecałetomięso?Podniosła
rękęikelnerwróciłdojejstolika.
–
Unverrederouge,s’ilvousplait
–poprosiła.
Napewnoprzydajejsiękieliszekczerwonegowina,
bowciążniemogłasięrozgrzaćpoporannymspacerze
poPlacedesCardeurs.
