Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–wiedziałabowiem,żebezpoparciaprasynawet
najbardziejutalentowanaaktorkaniestaniesięgwiazdą.
Iconajważniejsze,jużwkrótcewgroniejejwielbicieli
znalazłsięgenerałDymitrPalicyn,zastępcaprezesa
WarszawskichTeatrówRządowych.Takaznajomość
musiałaoznaczaćznaczneprzyspieszeniekariery.
DlaWisnowskiejbyłototymbardziejistotne,żemiała
jużdośćgranianiewiniątek,podlotkówczykobiet
opsychicedziecka.Pragnęłabardziejambitnego
repertuaruidziękipoparciuprasyorazPalicynaosiągnęła
swójcel.Jednocześniezmodyfikowałazachowanie
sceniczne,przestałasiękoncentrowaćnaroli,zmuszała
widzówdopostrzeganiajejjakokobiety,aniejako
aktorki.Przyniosłotoznakomiterezultaty–wielbicieli
Wisnowskiejzaczętoliczyćwsetkiitysiące.Konflikt
zJadwigąCzakiwybuchnąłzcałągwałtownością,aprasa
umiejętniegopodsycała.Zwolennicyobuaktorek
otwarciezesobąrywalizowali,cobyłoszczególnie
widocznepodczasprzedstawień,wktórychobieaktorki
grałyoboksiebie.
„Wychodzijakaśjednapannanascenę–opisywał
pewienszlachciczprowincji–atuparadyz[galeria–S.K.]
zjednejstronysyka,azdrugiejbijewłapy,żemałonie
puchną.(…)Wyszłaznówjakaśdrugapaniczarnoubrana,
atupowtarzasiętasamascena,tylkoci,cosykali,
klaszczą,aci,coklaskali,sykają.Itaksiępowtarzało,
ilekroćnascenieukazałasiębiałalubczarnadama”10.
Powszechniewówczaskorzystanozpomocyklakierów,
jednaknajwiększyaplauzpochodziłodgimnazjalistów
istudentówzajmującychnajtańszemiejsca.Oich
