Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żeichcelemjesttylkopomocwkoncentracji,ajednakbez
właściwegozaklęciaLilaczułasięgłupia.Byłajedynieszaloną
dziewczynągadającądosiebiewciemnościach.Potrzebowałaczegoś
iwyobraziłasobie,żetakimrodzajemzaklęciamożebyćwiersz.
Aprzynajmniejbyłczymświęcejniżtylkosłowami.
—„Tygrysie,błysku”…—wymamrotałapodnosem.
Nieznałazbytwieluwierszy—życiezłodziejkiniełączysię
zbadaniemliteratury—aletenwierszBlake’aznałanapamięćdzięki
swojejmatce.Niepamiętałazabardzotejzmarłejponaddekadętemu
kobiety,leczpamiętałanoce,kiedyzasypiałaprzyPieśniach
niewinnościidoświadczenia.Subtelnarytmicznośćgłosumatki
kołysałająjakfaleuderzająceołódź.
Wypowiedzianesłowawierszaukołysałyjąteraz,takjakwtedy,
uciszyłynawałnicę,któraszalaławjejgłowie,ipoluźniłyucisk
wpiersi.
—„Wgąszczachmroku”…
Jejdłonieogrzewałysię,kiedysnuławpowietrzuwiersz.Nie
wiedziała,czyrobitowsposóbwłaściwy,czywogóleistniejecoś
takiego,jakwłaściwysposób—gdybyKellbyłtutaj,prawdopodobnie
twierdziłby,żeistniejetakametoda,imęczyłbyLilę,
ażbyjąopanowała,aleKellatuniebyło,więcuznała,żeistnieje
więcejniżjednadrogadowykonaniategozadania.
—„Jakażtootchłańniebodległa”…
Byćmożemoctrzebapielęgnować,jakpowiedziałTieren,alewszak
niewszystkorozwijasięwogrodach.
Wieleroślinrośniedziko.
Aonazawszemyślałaosobiebardziejjakoochwaścieniżjako
okrzewieróżanym.
—„Ogieńwźrenicachtwychzażegła?”*
