Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nauczycielebiologii.
–Odczepsię,mamnamyślizwłoki,zktórymi
mymamydoczynienia.Pozatymjestzimaimiałyśmy
nieznajdowaćnieboszczyków–zaprotestowałaJulka.
–Noinieznalazłyśmy,nie?Iwsumiezimowe
zwłokinapewnoniewydzielałybytakiegozapachujak
te,któreznalazłyśmypodFromborkiem
–przypomniałam.
Mojaprzyjaciółkaskrzywiłasięnasamo
wspomnienie,rzeczywiścietamtennieboszczyk
doświeżychsięniezaliczał.
–Nawetniemów!Alegdybynieto,żemiałam
wyrzutysumieniaibałamsię,żeznajdziemykogoś
zamarzniętego,tonawetbyłabyzadowolona
zporannegospaceru.
Juliawstawałazdecydowaniewcześniejniżja,
oporankuczułasięjakmłodyszczypioreknawiosnę
ibyłapełnaenergii.Jawolałabympospaćdłużej,
szczególnienaferiach.
Gdyweszłyśmydohotelu,odrazupoczułyśmy
zapachśniadania.Pospacerzenamroziebyłyśmy
głodne,booczywiściewyszłyśmynawetbezkawy.Teraz
zamierzałyśmytonadrobić.Przebrałyśmysię
izeszłyśmydojadalni.Oprócznasbyłokilkaosób,
zktórymiprzywitałyśmysięuśmiechami,kiwnięciami
głowamiiogólnym„dzieńdobry”.
–Alecotenfacettamrobił–zastanowiłamsię
pozaspokojeniupierwszegogłodu.
–Zasłabł?–wgłosieJulkibyłanadzieja.
