Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Daniela,byłzkoleizajętyrozmowązgrupąCynsterów
bardziejzbliżonychdoniegowiekiem.Jako
jedenastolatekionmiałwprzyszłymrokurozpocząć
formalnąedukację–okolicznośćtawiązałasię
zniepokojącymdlaDanielapytaniem,cowtedy
pocznie.
GdyJasonwyjedziedoEtoniwdomostwieAlasdaira
CynsterawColyton,wDevon,niepozostaniejużżaden
chłopiec,któregoDanielmógłbyuczyć,zczego
przyjdziemużyć?
Pytanietognębiłogoodkilkumiesięcyrównież
dlatego,żejeślikiedykolwiekmógłwieśćżycie,którego
pragnąłioktórechciałsięubiegać,potrzebowałstałej
posady–miejscawhierarchii,pozycjizestałąpensją.
Zachodziłwięcwgłowę,cowtejsytuacjizrobić,jakie
mamożliwości,kiedypanCynster–czyliAlasdair
–poprosiłgodobibliotekiiprzedstawiłmupropozycję,
którastanowiła,krótkomówiąc,odpowiedź
nawszystkiemodlitwyDaniela.
Wpoprzednichlatachwielokrotniepomagał
Alasdairowi,dokumentująciustalającpochodzenie
zdobytychprzezniegookazówstarejiantycznej
biżuterii,którątenzbierał,atakżekatalogując
idodającdojegokolekcjistareksięgi,odziedziczone
popoprzednimwłaścicieludworu.Alasdair,wspierany
przezPhyllidę,zaproponowałmu,by–jeślitylkobędzie
miałnatoochotę–zostałwColytonpowyjeździe
JasonazbraćmidoEton,gdyżzchęciązatrudnią
gojakoosobistegosekretarzapanadomu,służącego
mupomocąwrozszerzającychsięzainteresowaniach.
Oferowanapensjabyłabardzohojna,awarunkinie