Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
B.Gacka,ZnaczenieosobywteologiiJozephaRatzingera-BenedyktaXVI,Warszawa2010
ISBN978-83-7072-617-1,©byWydawnictwoUniwersytetuKardynałaStefanaWyszyńskiegowWarszawie2010
29
POJĘCIEOSOBY
mnogiej,bądźrozmawiającegozsamymSobą,zostajeopracowany
przezOjcówprzypomocyzabieguegzegezyprosopograficznej,która
tymsamymdoprowadzadowydobycianowychznaczeń.JużJustyn,
pisarzzpierwszejpołowydrugiegowieku(†165),powiada,żeświęty
autorwprowadzatutajróżneprosopa,różnenrole”.Jednakżetermin
tennieznaczyjużwięcejnról”,ponieważwyrażenieto,czerpiączwiary
.
wsłowoBoga,zmierzakurzeczywistościcałkiemnowej;role,które
wprowadzaświętyautor,stająsięrzeczywistością,istotąwdialogu.
Tymsposobemterminprosopon,czylirolazmierzawprostkuwyda-
niunaświatideiosoby.Przytoczmynaprzykładjedenztekstówśw.
Justyna,byzobrazowaćówproces:nGdysłyszycieprorokówwypo-
wiadającychzdania,takjakbyjemówiłajednaosobaniewierzcie,iżby
miałybyćwypowiadanewprostprzezludziwypełnionychduchem
[proroków],leczprzezSłowo(Logos),któreichporusza”.Justynstwier-
dzazatem,żerolewdialogachwprowadzanychprzezprorokównieod-
zwierciedlajązwykłychzabiegówliterackich.nRola”istniejenaprawdę,
realnie,jestniąprosopon,twarz,oblicze,OsobaLogosu,którywów-
czasrzeczywiściebierzeudziałwrozmowie,wdialoguzprorokiem.
Tuokazujesięzcałąjaskrawością,wjakisposóbdanechrześcijań-
skiejwiaryprzeobrażająiodnawiająstarożytnyschematistniejącyjuż
wegzegezietekstów.Literackizabieg,którytworzyrole,awrazznimi
dialogiożywiającepostaci,odkrywaprzedteologiemTego,którywtym
miejscuodgrywaprawdziwąrolę,Logos,.Prosopon,OsobęSłowa,
któraniejestzwykłąrolą,leczrealnąOsobą.
Tertulian,zaledwiepięćdziesiątlatpóźniej,mógłjużwtworzeniu
swychtekstówodnieśćsiędosolidnejtradycjiowejchrześcijańskiej
prosopograficznejegzegezy,wktórejokreślenieprosopon-persona.
osiągnęłowrzeczywistościswąpełnątreść.Ratzingerograniczasię
dodwóchprzykładówznajdującychsięwAdversusPraxeanTertuliana.
nJakmożeosobażyjącawpojedynkę–piszeTertulian–wypowiadać
sięwliczbiemnogiej,mówiąc«Uczyńmyczłowiekananaszobraz
ipodobieństwo»?Powinienraczejpowiedzieć:«Chcęuczynićczło-
wiekanamójobrazipodobieństwo»,jakbypowiedziałktośżyjący
pojedynczoijedyniedlasiebie.LeczBógtakżewdalszejkolejności
mówi:«OtoAdamstałsięjakojedenznas»;powiedziałtowliczbie
